آغاز بهار امسال ۱۳۹۸ با بارش های سهمگین باران و برف در کشور شروع شد و به تبع آن برنامه اول نوروزی باشگاه که صعود قله هزار (کرمان) بود ، لغو شد و به صعود یک روزه قله توچال (۹۸/۱/۹) بسنده گردید.
برنامه دوم نوروزی امسال باشگاه اسپیلت صعود قله شاهوار (شاهرود) بلندترین قله استان سمنان بود که به دلیل ادامه بارش ها و تغییر وضعیت جوی کشور (نسبت به سال های گذشته) و حجم برف زیاد و یخ زده تا ارتفاع ۳۶۵۰ متری اجرا گردید که خلاصه گزارش این صعود به شرح زیر است ؛
«همنوردان گرامی توجه داشته باشند، گزارش مشابه و کامل این صعود که در سال ۱۳۹۱ توسط تیم باشگاه اسپیلت انجام شده در همین سایت (اینجا) قابل مشاهده است».
ساعت ۸ صبح روز پنجشنبه ۹۸/۱/۱۵ از ارتفاع ۲۶۰۰ متری به تعداد ۷ نفر از اعضای باشگاه صعود را شروع کردیم.
محل آغاز کوهپیمایی ابتدای یالی‌ست موسوم به «پیرمیشی» که تابلویی در ابتدای آن نصب شده است.
پس از طی حدود ۳۵ کیلومتر از شاهرود به طرف شمال غربی ، می توان به روستای تاش رسید و از آنجا با طی جاده ای حدوداً ۵ کیلومتر و خاکی و ناهموار به طرف معدن بوکسیت تاش ادامه مسیر داده به پای تابلوی مورد نظر رسید.
لازم به ذکر است قبل از رسیدن به روستای تاش ، جاده‌ی دیگری وجود دارد که به معدنی دیگر می‌رسد که از آنجا نیز می توان به طرف این مسیر حرکت نمود که تیم ما از این جاده استفاده کرده ، به اول یال صعود رسید.
وضعیت جاده نامناسب و در بسیاری نقاط توسط سیل تخریب شده بود…
در ابتدای صعود با حجم برف زیادی روبرو شدیم که خوشبختانه به دلیل سردی هوا سفت و یخ زده بود.
مسیر صعود به شکل یال‌ست که مستقیم به طرف قله کشیده و باسنگ چین هایی نیز علامت گذاری شده است.
۲ ساعت بعد به اولین شیب های تند مسیر رسیدیم که به صخره های کوتاهی ختم می شود که در تابستان کمی دست به سنگ دارد.
در اینجا مسیر شدیداً یخ زده بود به طوری که باید با کلنگ و یا با شدت ضربه کفش مناسب به یخ و برف ، جای پا ایجاد می کردیم.
صعود این قسمت حدود ۲ ساعت زمان برد. شیب آخر مسیر به ۴۵ درجه رسید و با سنگ نیز درگیر شد.
پس از این قسمت شیب مسیر کم شده به کفی زیر یال منتهی به قله رسیدیم.(ارتفاع ۳۶۵۰ متر)
ساعت ۱۲:۱۵ را نشان می داد و وضعیت هوا ابری و مه آلود و باد شدت گرفته و سرد شده بود.
با توجه به پیش بینی فرودی دشوار و زمان‌بر ، علی رغم آمادگی جسمانی اعضا ، از صعود قله صرف نظر کرده ، پس از کمی استراحت به طرف پایین بازگشتیم.
همانطور که پیش بینی می شد مسیر فرود دشوار بود و باید تماماً حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ متر یال پرشیب را به شکل برعکس (روبه شیب) پایین می رفتیم .
در قسمت سنگی بالای مسیر با استفاده کارگاه کلنگ ، طناب ریخته و فرودی کوتاه داشتیم .سپس با بهره گیری از حمایت کلنگ (سخمه و تیغه) تک به تک و با احتیاط بسیار مسیر صعود شده را باز گشتیم.
پس از فرود این قسمت استراحت و صرف ناهار داشتیم.
بقیه یال را با برف کوبی به طرف اتومبیل ادامه مسیر دادیم و در ساعت ۱۶:۳۰ به پای ماشین ها رسیده ، به طرف شاهرود بازگشتیم.
نکات قابل ذکر این برنامه:
۱- به دلیل حجم برف زیاد و چند لایه بودن و همچنین گرمی و سردی شبانه روز در این فصل از سال ، پدیده یخ زدگی شدید بر روی یال ها و همینطور امکان ریزش بهمن های تخته ای و وجود تله های برفی در کوهستان افزایش می یابد.
۲- در این برنامه مانند بسیاری برنامه های دیگر ، سگی مهربان از پای اتومبیل ها ما را همراهی می کرد که به طور تعجب آوری این حیوان نیز نمی توانست مسیر یخ زده را بالا برود و ناگزیر در تمام مسیر از جای پای صعود ما استفاده می کرد.
۳- از آقای رضا خلیل آبادی عضو پایدار باشگاه اسپیلت کمال تشکر و قدردانی را دارم که امکان اسکان تیم ما در شهر شاهرود را فراهم و با پذیرایی شایان ، خاطره سفر زیبایی را برایمان رقم زد.
۴- در این برنامه آثار باستانی بسیاری در روزهای ماقبل و بعد از صعود در شهرهای سمنان ، شاهرود و دامغان مورد بازدید تیم ما قرار گرفت.
اعضای شرکت کننده در برنامه :
آقایان : ذبیح اله حمیدی«سرپرست» – غلامرضا خلیل آبادی «مربی و عکاس» – علیرضا کاظمی(نقشه و gps) – احمد مشیری
خانم ها : دکتر فاطمه هوشمند – سپیده میرشانی – ندا محمدنژاد
گزارش از ذبیح اله حمیدی
۹۸/۱/۱۷
