ابتدا معرفی شیرکوه
شیرکوه مجموعه کوه‌هایی است واقع در استان یزد که مساحتی معادل سه هزار کیلومتر مربع را شامل می‌شود. این کوه‌‌‌ها از جنوب‌غربی شهر یزد شروع و تا جنوب شرقی آن ادامه دارند. این کوهستان که غالباً در زمستان از برف و یخ پوشیده است، آب بخش اعظمی از استان یزد را تامین می‌کند .گرچه از نظر تقسیم بندی، از شیرکوه به عنوان یکی از کوه‌های منفرد ایران یاد شده لیکن در حقیقت بخشی از رشته‌کوه زاگرس است که دارای قله‌های بلندی بوده و ارتفاع بلندترین نقطه آن از سطح دریا در حدود ۴۰۷۵ متر است.
برای رسیدن به شیرکوه باید به شهرتفت در سی کیلومتری یزد و از آنجا به روستائی ییلاقی به نام “ده‌بالا” که با ارتفاع ۲۶۰۰ متر از سطح دریا، ۲۰کیلومتر از شهرتفت فاصله دارد و سپس به روستای “شیخ‌علیشاه” رفت.
مسير هاي صعود به قله شير كوه عبارت است از :
· دره سوسن
· دره شمس
· دره لاسرگون
· بیدکبکان
· لابیدسرخ
· لایخچال
· آب‌ریز
مسیر آب‌ریز دارای دو مسیر فرعی به نام‌های “دره‌نجیب” و “لاسرگون” می‌باشد. وجه تسمیه آن نیز وجود تنگه‌ای است با شیب تند و نسبتا طولانی به نام “دره‌نجیب” که مشکل‌ترین بخش صعود به قله شیرکوه است.
سفر به دیار بادگیر ها (یزد)
خیلی مواقع با سفر در خیال خود وقتی به پهن دشت مرکزی ایران می رسی چیزی جز ماسه و دشت های یک دست و هموار نمی یابی، آنجا که حاکم باد است و ماسه روان که اگر طبیعت لطف نماید در جاي جای درخت گز (درختی کویری) و بوته های خار سمج ریشه در بستر خاک می دوانند، اما در کنار این شور زار یک دست با گذر از پهن دشت مركزي و با گذر از منطقه طوفان خيز اردکان به یزد می رسی آنجا که با قدمت ديرينه خود زبان زد خاص و عام است و هر روز تعدادی زیادی بازدید کننده مشتاق سر در کوچه و طاق های ضربی و بازار سنتی آن دارند و زیر بادگیرهای کهن آن، گرمای روز از تن می زدایند.
هر چند ساعتی که در این دیار تاريخي بمانی مکان دیدنی هست برای بازدید از گرماي هیمه آتشکده زرتشت گرفته تا نقش تيشه بروي قنات و آب انبارهای جا گرفته در دل زمین تا گنبد و منارهای سر به فلک کشیده جاي جای این شهر تاریخی، همه و همه نشان از تلاش کویر نشینان زحمتکش و بی ادعا دارد.
روز دوشنبه ۹۲/۰۳/۲۰ خرداد قرار مدارمان را برای صعود به قله ۴۰۷۵ متری شیر کوه با دوستان گذاشتیم.
حركت تيم در ساعت ۱۳:۳۰ از محل كارخانه سيمان آغاز و مطابق با برنامه شب را در حرم امام زاده حيسن بن موسي كاظم سپري كرده و صبح زود حركت به سمت يزد را آغاز كرديم .
ساعت ۱۲:۱۵ سه شنبه ۲۱ خرداد از یزد به سمت ده بالا حرکت کردیم. و حدود ساعت ۱۴:۰۰ ابتداي مسير صعود به قله شيركوه جهت نهار و نماز حدود ۲ ساعت استراحت كرديم .
حركت به سمت جان پناه در ساعت ۱۵:۳۰
پس از گذشتن از استخر و بعد از آن مزرعه سفیل آباد کوهپیمایی مان رسمیت بیشتری گرفت. شروع کار کمی سخت بود و گرماي هوا نيز آن را تشديد مي كرد ولی کم کم بدن آماده تحمل راه میشد. پس از یک کوه پیمایی طولانی و گذشتن از كنار ديواره شير كوه به دره نجیب رسیدیم که بر عکس اسمش خيلي هم نانجیب است. دره را به دليل شيب زياد با زحمت پشت سر گذاشتیم و پس از مدت کوتاهی نفس گیری به هوای رسیدن به جان پناه به راه خود ادامه دادیم تا کم کم از دور جان پناه نمایان شد .
پس از ۴ ساعت، حدود ساعت ۱۹:۳۰ قبل از تاريك هوا به جان پناه رسیدیم.
جان پناه شامل دو اطاقک بتونی بود. همچنین یک سوله نیز که توسط سپاه الغدیر یزد بنا شده و خود شامل چند اطاقک بود.
پس از رفع خستگي و هماهنگي با ساير همنوردان ،قرار حمله به قله و بيدار باش ساعت ۵:۰۰ بامداد گذاشته شد .
ساعت ۵:۳۰ مسیر فتح قله را پیش گرفتیم و یاعلی…………….
حدود دو ساعت و ۳۰ دقیقه بعد پس از گذر از مسیر پاكوب ، با شيب ملايم که برخی جاها برف چال هاي كه مربوط به سال هاي قبل بود خود نمايي مي كرد بر فراز قله شیرکوه بودیم.
به نظر شما در اینجا دو رکعت نماز جهت تشکر از خدا برای نعمت سلامتی و توانی که خدا به ما داده تا بر بالای بام استان یزد و بالاترین نقطه شهر مناظر طبیعی و قدرت لایزالش را تماشا کنیم بر ما واجب نمی شود؟ کاملا صحیح است واجب نیست ولی بی انصافیست اگر خوانده نشود !!!
پس از استراحت نيم ساعته حدود ساعت ۸:۰۰ صبح جهت برگشتن به سمت جان پناه راه افتادیم.
نگاهی شاد ولی خسته به شیرکوه…
و پرسیدن از خود که:
آیا دوباره توان آن را خواهیم یافت تا باز هم بر پشت بام یزد گام بنهیم؟؟!!
امیدست که هرساله باشد.
پس از طی یک ساعت و نيم مسیر برگشت ،به جان پناه رسیدیم …
ساعت ۹:۳۰ پس از صرف صبحانه از جان پناه به راه افتادیم و پس از ۲ ساعت در پای کوه و بقول دوستان نقطه رهایی یعنی به کنار استخر رسیدیم و رسماً کار کوهنوردی ما به پایان رسید.
