۶ کیلومتر پیاده روی تا آبگر‌می بکر و شگفت‌انگیز

به گزارش پایگاه خبری بام، نفیسه خانلری: وقتی می‌خواهید برای چندروزی از هوای ۴۵ درجه تهران با کلی آلودگی فرار کنید و دل به کوهستان های جنگلی شمالی بزنید، حتما آنقدر انگیزه دارید تا برای یکبار هم که شده راه آبگرمی دنج و نسبتا بکر را درپیش بگیرید و بعد از ۶ کیلومتر پیاده روی در دل جنگل، تجربه ای به یادماندنی برای خود رقم بزنید. آبگرم فلکده از آن آبگرم هایی است که برای فتح آن، باید کوله‌تان را ببندید و خودتان را برای ۳ ساعت پیاده روی آماده کنید، البته پیاده روی در این مسیر گرچه گاهی با سراشیبی و گاهی با شیب های تندتر همراه است اما قطعا یک کوهنوردی به معنای کامل نیست و اگر کمی اهل پیاده روی باشید، حتما خیلی راحت مسیر را پشت سرمی‌گذارید و حتی ممکن است ۲ ساعته هم به مقصد برسید، پس این سفر هیجان انگیز به راحتی می‌تواند گردشی خانوادگی باشد و بچه ها نیز از مسافران آن.
حتما با خودتان می گویید از کدام آبگرم حرف می زنیم؟ آبگرم فلکده واقع در جنگل های ۳ هزار تنکابن. آبگرمی وسط بهشت با قدمتی چندهزارساله. جایی که برای رسیدن به آن باید بعد از شهر تنکابن، راه جاده مشهور و شگفت انگیز دوهزار و سه هزار را درپیش بگیرید و برای رسیدن به فلکده، وارد جاده سه هزار شوید. درمیانه های جاده سه هزار، تابلوها به راحتی شما را به «لیره سر»و جاده خاکی «فلکده» می رسانند. جایی که می‌توانید ماشین هایتان را در نزدیکی ایست بازرسی جنگل بانی پارک کنید و برای سفری چند ساعته آماده شوید‌. این سفر درست به اندازه یک روز کوهنوردی در تهران زمان می برد اما با این تفاوت که اینجا تا چشم کار می‌کند جنگل است و خبری از شلوغی های کوه های تهران نیست. البته اگر اهل پیاده روی نباشید، راه دومی هم برای رسیدن به آبگرم فلکده در ارتفاع ۲۴۰۰ متری از سطح دریا وجود دارد و آن هم هماهنگی با معدود ماشین های مخصوص جاده و خصوصا نیسان‌هایی است که کارشان بردن گردشگران به فلکده است. برای اجاره این ماشین ها که شما را حدودا نیم ساعته به مقصد می رسانند و برای بازگرداندنتان هم چندساعتی همانجا منتظر می‌مانند، می توانید از خود ایست بازرسی کمک بگیرید.
اگر قصد دارید با پای پیاده به فلکده بروید که اصلا همه لطفش هم به همین است، باید اوایل روز بعد از خوردن صبحانه ای مقوی راهی شوید. ناهارتان را از شب قبل آماده کنید؛ خوراکی های سبکی همچون تخم مرغ و سیب زمینی آب‌پز، یا انواع کتلت و کوکو بهترین انتخاب هستند تا بارتان سبک باشد‌. یک بطری آب، فلاسک کوچک چای و کمی تنقلات شیرین برای سفری چندساعته کافی است. البته به این کوله بارتان یک زیرانداز کوچک، یک دست لباس، دمپایی، چتر، چراغ قوه و باطری هم اضافه کنید. لباس سبک بپوشید و ژاکتی گرم به همراه داشته باشید. گرچه از قبل باید آب و هوای منطقه را واکاوی کنید تا در جنگل هایی بکر، اسیر باران و دردسرهای پیاده روی در هوای بارانی نشوید اما هوای کوهستان آنقدرها هم قابل پیش بینی نیست و باران هم که نیاید، ممکن است‌ مه های آسمان دلشان برایتان تنگ شود و تا کف پایتان پایین بیایند.غرق شدن در مه، مثل رویایی است که‌ شاید در این سفر نصیبتان شود، البته شاید هم خورشید همسفرتان باشد، پس از نقابگیر و لباس خنک غافل نشوید.
در بین راه چندباری رودخانه را پشت سر می‌گذارید‌. آبی به سر و رویتان بزنید‌؛ نفسی تازه کنید و بعد از چنددقیقه استراحت، راهتان را درپیش بگیرید. نگذارید زمان استراحت‌تان خیلی طولانی شده و بدنتان سرد شود، زیرا آنوقت است که ادامه راه برایتان کمی دشوار می‌شود. به یاد داشته باشید وقتی برای اولین بار به رودخانه می رسید، باید برای کمی آب بازی آماده باشید. دمپایی تان را بپوشید و عرض رودخانه ای کم عمق را طی کنید. در این زمان حواستان به بچه‌های کوچکتر باشد تا مبادا زیرپایشان سر بخورد و یا حتی دمپایی هایشان را آب ببرد. درطول مسیر به چند دوراهی برخورد می‌کنید که باید حواستان جمع باشد تا مسیر را اشتباه نروید چون به غیر از یک تابلو در همان ابتدای راه، تابلوی دیگری درطول مسیر وجود ندارد. البته تشخیص راه اصلی هم سخت نیست و جاده پهن تر که ماشین به راحتی می تواند عبور کند، به خوبی قابل تشخیص است. کلا راه سخت و مبهمی پیش رو ندارید و دربین راه با طبیعت گردها و خودروهای مخصوص منطقه فلکده هم روبه رو می‌شوید، پس به هیچ وجه نگران گم شدن نباشید اما با این حال سعی کنید به صورت گروهی به فلکده بروید، اینطوری هم سفرتان خاطره انگیزتر می شود، هم احساس آرامش بیشتری خواهید داشت؛ البته انتخاب همراهانی که پا باشند و در میانه راه، جا نزنند هم بسیار مهم است.
هرجا خسته شدید باخیال راحت استراحت کنید، چایی بنوشید و با تنقلاتی که دارید، انرژی دوباره بگیرید. کل این جنگل متعلق به شماست. در دوطرف جاده، درخت های سربه فلک کشیده که گاهی قامتشان به ۵۰ متر هم می رسد، حسابی خستگی را از تنتان به در میکند‌. در کل مسیر، دور و برتان پر از پونه های خوش عطر وحشی است؛ اگر قصد چیدن پونه را دارید که البته تصمیم درستی هم است،عجله نکنید و چیدن پونه را به وقت برگشت موکول کنید. این پونه های سحرانگیز علاوه بر طعم دلنشینشان در دمنوش پونه و ماست و دوغ، خواص درمانی بسیاری دارند و عفونت ها را از پا درمی آوردند بنابراین شانس داشتن آن ها را از دست ندهید.
بعد از اینکه چندساعتی قدم زنان، جنگل بکر و زیبای منطقه را پشت سرگذاشتید، وارد اقامتگاه طبیعت گردی فلکده می‌شوید که به نوبه خود منحصر به فرد و زیباست. سلام و خداقوت به معدود کسانی که در اقامتگاه حضور دارند، حس همدلی خاصی به شما می‌دهد. حتی می‌توانید در این مکان دورافتاده از شهر، دقایقی با کسانی که برای اولین بار آن ها را می‌بینید، خوش و بشی کنید و تجربیاتتان از این طبیعت گردی را به اشتراک بگذارید. در این اقامتگاه، کلبه های چوبی با امکاناتی محدود اما دلنشین که روشنایی آن با موتور برق و انرژی خورشیدی تامین می‌شود، یک زندگی تمام عیار ییلاقی را برایتان تداعی می‌کند. امکان اسکان شبانه در این اقامتگاه وجود دارد و غذاهای محدودی هم سرو می‌شود اما اگر قصد اقامت شبانه داشته باشید، بهتر است از قبل جا رزرو کنید تا در دل کوهستان، بدون جا و غذا نمانید. هزینه اقامت شبانه در این اقامتگاه از ۴۰۰ تا ۸۰۰ هزارتومان است. آبگرم فلکده، ۴۰۰، ۵۰۰ متر بعد از اقامتگاه قرار دارد، پس راهتان را درپیش بگیرید، چند دقیقه ای کوهنوردی کنید و به ته دره بروید. همانجایی که آبگرم شگفت انگیز فلکده در زیر صخره ای زیبا و رویایی واقع شده و شما را به مقصودتان می‌رساند.
به اعتقاد خیلی ها، آبگرم فلکده، مکانی مرموز است، زیرا برخلاف تمام آبگرم‌هایی که می‌شناسیم، در این آبگرم خبری از گوگرد و آب جوشان نیست و گردشگران می‌توانند در آبی شیرین با دمای کاملا متعادل و دلچسب، شنا کنند و از خواص اعجاب انگیز ان بهره مند شوند. آزمایشات متعددی روی آب فلکده انجام شده که همگی نشان از سلامت کامل این آب و قابل شرب بودن آن با املاح معدنی گوناگون دارد. همچنین گفته می‌شود که این آب برای درمان بیماری هایی چون سنگ کلیه، کم خونی و دردهای مفصلی و استخوانی مفید است، پس به محض رسیدن به آین آبگرم جذاب، فرصت را از دست ندهید و تنی به آب بزنید. ارتفاع این آب به صورت تقریبی، یک متر است و طبعا کودکان نیاز به مراقبت بیشتری دارند. معمولا تعداد گردشگران، انگشت شمار است و برای ورود به آبگرم معطل نخواهید شد. اگر هم احیانا تعداد گردشگران زیاد بود، نگران نباشید، چون در این بهشت زمینی، فضایی صمیمانه حاکم است و می توانید نوبتی وارد آب شوید.
قطعا دل کندن از این جنگل بکر و زیبا، راحت نیست اما شما ۲ تا ۳ ساعت راه درپیش دارید تا به پایین برگردید، پس حواستان به زمانبندی باشد. بعد از آنکه ناهارتان را خوردید، گشتی در جنگل زدید و انرژی از دست رفته را با چای ذغالی بازیافتید، کوله بارتان را جمع کنید و راه برگشت را درپیش بگیرید. اینبار مسیر برایتان آشناتر است و به خاطر سراشیبی بیشتر، راحت تر و سریع تر به ابتدای راه می‌رسید. عکس های یادگاری که بزرگترین سوغات شما از این طبیعت گردی است را فراموش نکنید و در راه برگشت، چیدن پونه ها را از دست ندهید که صباحی بعد با عطر این پونه ها خاطره بازی خواهید کرد. گپ و گفت با همراهان، انرژی زیاد به شما می‌دهد و روزتان را خاطره انگیزتر می‌کند، پس مثل چندساعت قبل که مسیر رفت را درپیش گرفته بودید، خوش رو و پر انگیزه باشید؛ زیرا این سفر یک روزه با تمام حال خوبش، تا ساعاتی دیگر فقط یک خاطره می‌شود، پس قدر لحظه ها را بدانید.
چندکلام با طبیعت دوستان
*بچه ها هم از پس راه برمی آیند
خانم« احمدنژاد »از گردشگرانی است که برای دومین بار به آبگرم فلکده آمده و از همه ما باتجربه تر است. تقریبا راه را می شناسد و قبل از رسیدن به هر پیچ و رودخانه ای، اطلاع رسانی می‌کند. این مسیر آن‌قدر برایش جذاب بوده که به قول خودش اگر پا بدهد، بازهم می‌آید. «دفعه اول با همسرم راهی فلکده شدیم اما شناخت زیادی از راه نداشتیم و از آنجایی که متاسفانه در طول مسیر، هیچ تابلوی راهنمایی وجود ندارد، سر دوراهی ها با تردید مسیرمان را ادامه می‌دادیم. حتی یک جایی به گله گاوها و دسته ای از سگ ها برخوردیم که قاعدتا خطرناک بود اما آرامشمان را حفظ کردیم و به راهمان ادامه دادیم. دلمان می‌خواست دفعه بعد حتما با دوستان یا اقوام به اینجا بیاییم که قسمت شد و اینبار با اقوام راهی شدیم و حتی بچه ها را هم با خود آوردیم. گرچه مسیر طولانی است اما سخت نیست و حتی بچه ها از پس آن برمی آیند و اتفاقا برایشان جالب است. آب‌تنی هم که حسابی خستگی را از تنشان بیرون می‌کند.»
«رامین داجلیری» از بومیان فلکده است. وقتی قصد بازگشت از آبگرم فلکده را داشتم به سراغ او رفتم تا بیشتر با این منطقه آشنا شوم. منطقه ای به معنای دهکده آسمانی که شاه عباس صفوی، نام آن را برگزیده و هنوز هم با همین نام خوانده می شود. رامین داجلیری در معرفی آبگرم فلکده به نکات جالبی اشاره می کند.« قدمت این منطقه به حدود ۲۰۰۰ سال پیش و دوره ساسانیان برمی‌گردد اما آبگرمی که امروز می بینید، حاصل تلاش پدربزرگ خود بنده است و ایشان حدود ۶۰،۷۰ سال پیش، این آبگرم را پیدا کرده و آن را بازسازی کردند تا مردم بتوانند از آن استفاده کنند. متاسفانه یکسری از مردم قبلا اینجا دخیل می بستند و هنوز هم گاهی داخل آنجا شمع روشن می کنند اما واقعا این کارها چیزی جز خرافات نیست و مردم باید همکاری کنند تا این مکان، بکر و زیبا باقی بماند. همچنین بعضی افراد خرافاتی از وجود یک مار در آبگرم حرف می زنند اما اصلا اینچنین نیست و این آبگرم سال های سال امن بوده و گردشگران بدون هیچ مشکلی از وجود آن بهره برده اند.»
انتهای پیام/