ناکار آمدی یا گره گشایی …

ابراهیم فرجی پور در یادداشتی که برای پایگاه خبری بام نیوز ارسال نمود اظهار داشت: در طول سال های اخیر خواسته وناخواسته در جامعه کوهنوردی شاهد برخی فراز ونشیب هایی بوده ایم که تحلیل واقعیت ها ورجوع به برگشت ویا حال ونیز ارزیابی وبه چالش کشیدن نقاط ضعف وقوت به یقین کار سخت ودشواری نبوده و نیست .بی تردید همه فعالین عرصه کوهنوردی بخصوص روسای نهادها وباشگاههای کوهنوردی با اندکی تعمل وتعمق در عملکرد گذشته وحال براحتی وبا کمترین درصد خطا می توانند تهدیدها وفرصت ها را شناسایی وبا حسن نیت ودور از قرض ورزی در ارزیابی عملکرد وشناسایی گره های کور وگلو گاهی با تشریک مساعی ومشارکت خیر خواهانه در بهبود وضعیت تلاش بیشری نمایند .با این تصور که حد و مرز در این رشته ورزشی وجه متعارفی نداشته وهمه علاقه مندان در مجموعه تشکیلات کوهنوردی کشور نسبت به سرنوشت وآینده این رشته ورزشی دلسوخته وخود را در رخدادهای تلخ و شیرین کوهنوردی سهیم می دانند. به این خاطر به نظر می رسد تا کنون از این فرصت ها وپتانسیل بل قوه تشکیلات بخوبی بهره برداری نشده ودر مقاطع مختلف وبه دفعات این ظرفیت ها وتعلق خاطر را براحتی وبا بی اعتنایی از دست داده ایم .مجموعه نشست ها وجلسات وبرگزاری سمینارها ونیز مناظره های متعدد در مجموعه کوهنوردی به قدر اندک بهره برداری شده واز توانمندی های خود ودیگران به موقع و در شرایط مساوی استفاده نکرده ایم .عدم مشارکت در تصمیم گیری واحساس مسئولیت در عملکردها وامور روزانه ونیز کشیدن حصار ومرزبندی در بهره مندی از ظرفیت های موجود در سراسر کشور ونیز عدم حمایت ونداشتن ابزار اجرایی برای ساماندهی کوهنوردی در سطوح مختلف وهمچنین خوش خیالی در امور روزانه ومشغله های تکراری خواسته وناخواسته دل مشغوله ای شده تا از انجام وظایف اصلی وشاخص خود غافل شویم ٬اغلب مسئولین ومدیران باشگاههای وهیئت های کوهنوردی بی تردید نسبت به نقاط ضعف وقوت ونیز نسبت به ساختار وفراز ونشیب کوهنوردی حوزه خویش اشراف داشته وبکرات در محافل ومجالس در این خصوص بحث وگفتگو شده وهمگان در میز مزاکره نسبت به مشکلات اتفاق نظر دارند. اما به نظر هنوز نسبت به حل مشکلات ودسته بندی اولویت ها ارزیابی درستی انجام نگرفته ویا به هر دلیل همگان با طفره رفتن و بهانه های مختلف مغالطه کرده وقبول مسئولیت نمی کنند.در طول سالیان متمادی در جلسه ها ونشست ها ونیز نقد وبررسی حوادث به دفعات وبکرات نسبت به مشکلات وگره های کور بحت وتبادل نظر شده واکنون به یقین بی اطلاعی وبی خبری از ناحیه هر کسی سر پوشی آشکار از شرح وظایف است . یاد آوری موارد ذکر شده به جهت حل مشکلات وتفکیک اولویت ها وفرصت ها بوده و به هیچ عنوان بی حرمتی به جامعه کوهنوردی وناسپاسی از زحمات مسئولین عرصه تشکیلات بزرگ این رشته ورزشی نیست٬ لذا نظرات سازنده ومشاوره های متعدد فعالین واهالی قلم وهمچنین تجارب مربیان وهمه کسانیکه در مجموعه تشکیلات کوهنوردی سهمی داشته وبا زبان گویا در نشست ها ومحافل عرصه کوهنوردی بدون قرض ورزی اعاده کلام می کنند اطمینان خاطری است برای جامعه کوهنوردی وپای بندی به آن ٬از اینرو به نظر می رسد فرهنگ وبینش برخواسته از جامعه ونیز ساختار وسلیقه های شخصی گاها مانعی برای مشارکت جمعی وبهره مندی از ظرفیت های این رشته ورزشی می باشد . عدم بهره مندی از نیروی انسانی . بی توجهی به مشکلات هیئت ها و باشگاههای کوهنوردی . عدم استفاده از امکانات وظرفیت های متعلق به جامعه امثال سالنهای سنگ نوردی ودفاتر هیئت ها وباشگاهها . بی توجهی به مشکلات روز مره هیئت های تازه تاسیس . فراهم نکردن شرایط یکسان برای بهره مندی از ظرفیت های هیئت های کوهنوردی در استانها همگی از نقاط وضعف وقوتی است که لازم است در تحلیل موارد وارزیابی قضاوت عادلانه ودر پی راه حل منطقی با مشارکت وهمیاری نهادهای ذیربط بصورت عملی وعینی انجام گیرد . از اینرو طبق تجارب وسوابق موجود به ظاهر هیچکس تابع این نظم نسخ نبوده وبه دلایل مختلف وبا طفره رفتن و وقت کشی منتظر معجزه ویا بر آمدن دست غیب به انتظار نشسته ایم .لذا موارد متعددی است که از حوصله این نوشته خارج ومختصری بیان گردید٬ از اینرو آنچه بیان شد به عنوان دلنوشته ودرد دل جهت تسلی خاطر وباب گفتگو بود ونگارنده به هیچ عنوان انگشت اشاره به هیچ شخص ونهادی را نداشته بلکه موارد جهت یاد آوری وقصد دلسوزی وتجمیع نظرات ومشارکت جامعه فهیم کوهنوردی در حل مشکلات بوده وچنانچه ذکربرخی موارد موجب تشویش و اسباب دلخوری فراهم نمود قبلا عذر خواهی وپوزش می طلبم.