به گزارش بام نیوز، تقریبا هزارمتر بالاتر از زمین، مایک لیلیگرن به سمت کمپ معلقشان در برج ترانگو می‌چرخد.
آنها یک گروه کابوی از وایومینگ بودند. لیلیگرن و هم تیمی‌هایش در سال ۱۹۹۵ برای صعود آزاد از ترانگو، یک دندان گرانیتی ۱۰۰۰ متری در محدوده قراقروم به این کوه صعود کردند.
تاد اسکینر سرپرست فقید تیم گفته بود: “اگر برای صعود به یک قله به نردبان و طناب ثابت نیاز داشته باشیم، پس از نردبان خود بالا رفته‌ایم، نه از کوه”.
آنها مسیر را طبیعی صعود کردند، کاری که تقریبا ۹ هفته طول کشید و البته میشد با صعود مصنوعی طی چندروز آنرا انجام داد!
برداشت از فیس‌بوک مونتین اسکوئه
