در یادداشتی که امیرملیحی به پایگاه خبری بام نیوز ارسال کرد،اظهار داشت:
در حوالی کوله
آنجا که تو را می باید
بگذار بر طاقچه اش بگذارمت
آنقدر نجیب وآرام ، آنقدر ساده
این حوالی ما ، با تو چه روشن می شود
درون کلاهم ترا دسته دسته
کنار پندار خواهم چید
تا به هر نبض … هر تپش ، در من حلول کنی …
و مرا بزائی ز بودنت
ترا به لباسم خواهم آویخت
یا شاید خواهم دوخت ، نمی دانم …
بگذار همه بدانند ، این سوی تن پوشم
چون گــُر گرفتگانِ در آتش ، شعله میکشی
بگذار زایش تو را ، بندبند این پاکوبهای نرفته
و صخره صخره قله‌های نرسیده ، به جشن بنشینند
می‌خواهم کفشهایم …حتی چشمهایم را به تو بسپارم
راستش را می‌گویم ، رفتن با تو…
نه ، نه … بازگشت با تو چه زیبایم میکند
در حوالی کوله ام
بگذار بر طاقچه اش بگذارمت
آهای “اندیشۂ ناب صعود”
به احترامت سربلند خواهم ماند
نخواهم گذارد آنچه با تو چیده ام ، فرو بریزد .
✍ #امیرملیحی
