به گزارش بام نیوز، دیروز صبح که “ساجد” با هلی کوپتر تجسس به کوهستانk2 پرواز کرد و آثاری از پدر و دیگر کوهنوردان مفقود شده در کوهستان نیافت، بعد از ظهر به “اسکاردو” بازگشت تا در این دوران سخت در کنار خانواده اش باشد.
“ساجد” در اسکاردو در کنفرانس مطبوعاتی ای به پرسش های خبرنگاران پاسخ داد:
“ما در ساعت ۱۱یا ۱۲نیمه شب شروع به صعود کردیم. در همان حالیکه صعود میکردیم به گروهی از شرپای اکسپدیشن برخورد کردیم که در حال فرود بودند.
در ارتفاع۸۲۰۰ و در “باتل نک ” احساس کردم حال خوبی ندارم. من کپسول اکسیژن نداشتم(تا آن ارتفاع “ساجد”و پدرش”محمد علی سدپارا” بدون اکسیژن کمکی صعود کرده بودند).
پدرم گفت که از کپسول اکسیژنی که “جان اسنوری” همراه داشت استفاده کنم چون او اکسیژن کافی ای بهمراه داشت.
وقتی که رگولاتور را به کپسول وصل کردم، اکسیژن از کناره ها نشت میکرد و رگولاتور بدرستی کار نمی کرد.
در حالیکه حال خوشی در آن ارتفاع بدون اکسیژن کمکی نداشتم پدرم گفت که به پایین باز گردم والبته آنها به صعود ادامه دادند.
در حدود ساعت ۱۲ در جمعه ۵فوریه بسوی کمپ سوم فرودم را آغاز کردم و در ساعت ۵بعد از ظهر به کمپ سوم رسیدم.
با بیس کمپk2 تماس گرفتم و برایشان توضیح دادم که هم تیمی های من در حال صعود بسوی قله k2 هستند و روز بعد پس از بازگشت آنها از قله با همدیگر به پایین فرود خواهیم آمد.
آنها در صعود به قله با خود تلفن ماهواره ای و بیسیم همراه نداشتند.
من در کمپ سوم چای و آب گرم فراهم کردم و سپس نوری را در چادر روشن کردم که آنها در فرود مکان کمپ سوم را شناسایی کنند.
در تمام طول شب خواب به چشمانم نیامد و بی صبرانه در انتظار بازگشت پدرم و هم تیمی هایم بودم.
صبح ۶فوریه با بیس کمپ تماس گرفتم و به آنها اطلاع دادم که هیچ کدام از کوهنوردان از قلهk2 بازنگشته اند.
لیدر در بیس کمپ از من خواهش کرد که به پایین باز گردم چون هوا در حال خرابی است .
من خسته بودم و این میتوانست برای من خطرناک باشد.
از بیس کمپ اطلاع دادند که آنها گروهی را برای کمک به فرودم به کمپ بالاتر میفرستند.
من فکر میکنم که پدرم(محمد علی سدپارا) و دو هم تیمی دیگرم “جان اسنوری” و “خوان پابلو موهر” به قله رسیده اند ،آنها ممکن است در فرود دچار حادثه ای شده باشندبه علت اینکه در شب بادهای شدید شروع به وزیدن کردند.
با بیش از دو روز مفقودی در ارتفاعات بالای ۸۰۰۰متر در زمستان، من امیدی به زنده ماندن آنها ندارم و بسیار کم اتفاق میفتد که کسی بتواند از آن مهلکه جان سالم بدر برد.
اگر شرایط مهیا شود، من تمامی تلاش خودم را خواهم کرد تا برای یافتن پیکر پدرم(محمد علی سدپارا) اقدام کنم.
ساجد علی سدپارا در پایان از همگی تشکرکرد:
خانواده ” خوان پابلو”،”جان اسنوری” ، ارتش پاکستان، شرپاهای اکسپدیشن، کوهنوردان دیگر و مطبوعات…
