ساعت اولیه پس از انجام دادن فعالیتهای ورزشی، ساعت طلایی بدن به حساب می آید.
در این زمان است که ذخیره های گلیکوژن در بدن ورزشکار کاهش می یابد.
در این زمان آنزیم هایی که گلوکز را به گلیکوژن تبدیل می کنند به شکلی در می آیند تا گلوکز توسط بدن مصرف و برای جایگزین ذخیره های از دست رفته گلیکوژن، به طور مستقیم به عضلات هدایت شود.
بر این اساس مصرف غذا و یا نوشیدنی پس از ورزش برای جایگزین شدن آب بدن که از طریق عرق کردن از بدن دفع می شود، بسیار مهم و حائز اهمیت است.
تغذیه ساعت طلایی بدن باید چگونه باشد.
بعد از تمام شدن ورزش، زمان سوخت گیری است،اما نه آن سوخت گیری که شما فکرش را می کنید که در یخچال را باز کنید و به بهانه این که ورزش کرده اید، هر چه هست متعلق به شما باشد.
مایعات:
باز هم مایعات بنوشید، اما در اینجا مایعاتی که دارای کربوهیدرات های ساده هم باشند. مثل آب پرتقال و آب میوه های دیگر. یعنی مایعاتی که علاوه بر آب حاوی کربوهیدرات ها و الکترولیت هایی مانند سدیم و پتاسیم هم باشند.
کربوهیدرات:
شما با ورزش کردن مقدار زیادی کربوهیدرات سوزانده اید. یعنی همان سوخت اصلی عضلات. اما توجه داشته باشید بیست تا شصت دقیقه بعد از ورزش بهترین و مهم ترین زمان برای سوخت گیری کربوهیدراتی است. در این زمان عضلات با سرعت زیادی کربوهیدرات های خورده شده را جذب می کنند و عضله سازی انجام می شود.
پروتئین:
خوردن غذاهای پروتئینی به ترمیم بهتر عضلات و عضله سازی کمک خواهد کرد. اما از آن جایی که مهمترین نقش در عضله سازی بعد از ورزش را کربوهیدرات ها دارند، بهتر است برای این منظور از غذاهایی استفاده کنید که هم حاوی پروتئین و هم کربوهیدراتند. مانند نان و غلات کامل، سیب زمینی پخته، ساندویچ کره بادام زمینی.
