نمیدانم آیا تجربه کرده اید که در هنگام صعود خصوصا در ابتدای صبح و بیشتر در فصول سرد دچار مشکلی به نام خواب آلودگی شده باشید و از این وضعیت کلافه شده باشید؟
مطلب ذیل را بخوانید و به علل خواب آلودگی در ارتفاع و هنگام صعود پی ببرید تا بتوانید در رفع آن کوشیده و صعود لذت بخشی داشته باشید:
۱- ارتفاع زدگی و بیماری حاد کوهستان: از علل اصلی خواب آلودگی در ارتفاع و متعاقب آن ادم مغزی و ادم ریوی عامل افزایش ارتفاع و کاهش فشار هوا و کمبود اکسیژن می تواند باشد.
بیماری حاد کوهستان می تواند باعث خواب آلودگی، کندی حرکات، احساس سنگینی، کانفیوژن یا عدم آگاهی به زمان و مکان و در شب هنگام و وقت استراحت باعث بی خوابی و خواب سبک گردد.
در طی صعود خصوصا در ارتفاع بالای ۴۰۰۰ متر اگر علائم خواب آلودگی به فرد دست دهد از علائم هشدار و خطر می تواند باشد. بی توجهی به خواب آلودگی ناشی از ارتفاع و بیماری حاد کوهستان که ناشی از ادم خفیف مغزی است می تواند کم کم منجر به علائم جدی تر و علائم ادم مغزی شود که می تواند افت هوشیاری و مراحل پیش کما و درنهایت بیهوشی و مرگ را بهمراه داشته باشد.
پس در طی صعود وضعیت سایر همنوردان باید مورد توجه سرپرست تیم، پزشک و سایر کوهنوردان حاضر در برنامه صعود قرار گیرد و در صورت مشاهده علائم خواب آلودگی نسبت به کاهش ارتفاع و برطرف کردن وضعیت موجود کوهنورد هر چه سریعتر اقدام کرد.
بهترین وموثرترین راه درمان چنین وضعیتی کاهش ارتفاع و فرود می باشد. عدم پذیرش و مقاومت در برابر کاهش ارتفاع می تواند صدمات جبران ناپذیر جانی بهمراه داشته باشد.
۲- هیپوترمی و کاهش دمای عمومی بدن: یکی از علت های اصلی خواب آلودگی در ارتفاع، سرمای شدید و متعاقب آن کاهش دمای عمومی بدن است.
این وضعیت خصوصا در فصل زمستان و شرایط سرما و هوای سرد بیشتر پیش می آید.
در برنامه های زمستانی، در صعود از یخچالها و ارتفاع بالا که هوا سردتر می باشد این وضعیت بیشتر مشاهده می شود.
گرم نگهداشتن بدن در طی صعود، استفاده از مایعات گرم، پوشش کافی و تحرک مداوم و پیوسته می تواند ریسک و خطر هیپو ترمی را کاهش دهد.
۳- خستگی مفرط :گاهی در ورزش کوهنوردی شرایطی بوجود میآید که فرد ناچارا باید مدت طولانی حتی تا ۱۵ یا ۲۰ ساعت و یا بیشتر بطور پیوسته به فعالیت بپردازد(در اینجا می توانید برنامه های صعودهای گذشته خود را مرور کنید).
در روزهای صعود قله خصوصا قلل بلند و در هوای طوفانی که شرایط رسیدن به هدف و قله مشکل تر می شود و فرد ناچار است ساعتها به فعالیت در شرایط سخت بپردازد خستگی مفرط بر انسان مستولی شده و در این شرایط خواب آلودگی بر انسان چیره می شود.
در چنین وضعیتی کندی حرکات بدن ناشی از خستگی مفرط وضعیت را بدتر کرده و فرد کم کم بسمت خواب آلودگی پیش می رود که در صورت ادامه چنین وضعیتی، خطر جدی انسان را بیشتر تهدید می کند.
“مراقب باشیم؛ هنر در ورزش کوهنوردی زنده ماندن در شرایط سخت است”
عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی
