درگفتگو با پایگاه خبری بام نیوز ، علی توکلی جانبازدوران دفاع مقدسی که فاتح بام های ۳۱ استان کشور و اولین اتمام کننده پروژه سیمرغ درلرستان و بین جانبازان کشور می باشد گپ و گفت کوتاهی را داشتند که به قسمتهایی از آن نظرتان را جلب می نماییم.
قدری از خودتان و سوابقتان برای خوانندگان این پایگاه خبری صحبت کنید:
علی توکلی دارای لیسانس کارشناسی مهندسی منابع طبیعی هستم.
سابقه ۳۱ ماه حضور داوطلبانه بعنوان بسیجی در مناطق مختلف جنگی دوران هشت سال دفاع مقدس رادارم.
سابقه ۳ مرحله مجروحیت در عملیات کربلای یک (مهران) ، عملیات والفجر۱۰ (حلبچه کردستان عراق) شیمیایی و نهایتا در منطقه عملیاتی والفجر ۱۰ که منجر به قطع پای راست از بالای ران شد.
قبل از مجروحیت مهارت فنی در رشته های شنا ، والیبال نشسته و کوهنوردی راداشتم.
صعود به یکصد قله برتر ایران و باضافه ی چهار هزار متر ارتفاع ایران ، اولین کوهنورد لرستانی و اولین جانباز کشور در اتمام کننده طرح ملی سیمرغ کوههای ایران(صعود به ۳۱ قله بلند ۳۱ استان کشور)
برگزیده برتر هفتمین جشنواره صعودهای برتر فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی جمهوری اسلامی ایران در بخش فرد موثر در افزایش امید به زندگی و برنده کلنگ نمادین(جایزه ویژه) هفتمین جشنواره صعودهای برتر فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی جمهوری اسلامی در بخش صعودهای برتر کشوری
صعود به قلل آیلندپیگ نپال(۱۳۷۸)- کلیمجارو تانزانیا (بام آفریقا در سال ۱۳۷۹)و قلل چهار گانه آراگاتس ارمنستان (۴ بار)- آرارات ترکیه (۴ بار)- کازبک گرجستان (یکبار تا پناهگاه و صعود ناموفق و یک بار صعود موفق قله)
و ریاست هیئت ورزشهای جانبازان و معلولین شهرستان الیگودرز به مدت ۱۵ سال به عهده دارم
کوهنوردی و ورزش رو از چه سنی آغاز نمودید:
محل زندگی ما کوهستانی بوده و از بدو تولد و از زمان راه افتادن کودکانه در سراشیبی های زاگرس پای می نهادم و به همین منوال در کوهستان بزرگ شده و طبیعتا زندگی در کوهستان جزء جدایی ناپذیر زندگی ما بوده است .
از چه تاریخی بعد از مجروح شدن مجدد اقدام به کوهنوردی نمودید و هدف اصلی شما چه بود:
۲ سال بعد از مجروحیت که دوران طول درمان و نقاهت و رفع شوک های حاصل از مجروحیت شروع به فعالیت ورزشی کردم . ابتدا روند ارتقاء ورزش شنا رو پیگیر شدم و با شرایط جدید خودم رو تطبیق داده و با روحیه قبلی که نسبت به طبیعت داشتم به دشت و دمن و طبیعت روی آوردم که کوه هم جزئی از این روال بود و کم کم جذب جدابیت کوه و قله ها شدم و با تمرین های مستمر و البته مشکل توانستم خودم را با یک پا در قله ها میهمان کنم . در این راه مشقات و آلام زیادی را متحمل شدم . البته کمبود امکانات و تجهیزات ویژه و غیره نیز مکمل این مشکلات فراروی من بود . اما من میدانستم در هر شرایط کاری را که هدف گذاری کنم باید تا انتها ادامه بدم و خدا را شکر به لطف خدا و همکاری همنوردان عزیزم در این مدت ۲۹ ساله هرآنچه را که از کوهستان خواستم به من عطاء شد .
چه هدفی و انگیزه ای شما رو مجدد به حرکت واداشت:
چون بدن من با ورزش و فعالیت فیزیکی در دوران کودکی و نوجوانی شکل گرفته بود ، لذا سکون و تنبلی در وجود من جایگاهی نداشت . علی رغم اینکه شوک شدیدی بابت قطع پا از بالای ران و صدمات شدید ناشی از عارضه شیمیایی وارد شده بود ، اما اعتقاد داشتم که در هر شرایط انسان باید پویا و سرزنده باشد. لذا با انگیزه ای نوین وارد عرصه ورزشی شدم و با اصل خود باوری و اعتماد به نفس شروعی دوباره را آغاز کردم . این شروع در ابتدا همراه بود با مشکلات فراوانی که قبلا با آنها غریبه بودم . لکن با اتکاء به لطف الهی و پافشاری توانستم این محدودیت ها رو یکی پس از دیگری به فرصت تبدیل کنم و نهایت بهره های سازنده و مثبت را داشته باشم . اصلی ترین انگیزه من زنده ماندن و سالم زندگی کردن بود.
چه عاملی شما را واداشت که پروژه سیمرغ رو شروع کنید و استارت این تصمیم با چه اتفاق یا فکری به وجود اومد:
از آنجایی که حس ماجرا جویی و کنجکاوی خاصی در وجود من هست در ادامه روال عادی برنامه های کوهنوردی خودم متوجه این پروژه شدم و بلافاصله با اولین صعودی که کردم همان برنامه متوجه شدم علی رغم آنکه بیشتر قلل سیمرغرا صعود کرده بودم ، بخاطر تحقق و اجرای اهداف عالی این پروژه که همان توجه به مسئله همگانی کردن ورزش ، توسعه صنعت گردشگری ، ایجاد فرصت های شغلی جدید حاصل از توسعه ورزش کوهنوردی در مناطق مختلف و بخصوص کوهپایه نشینان شریف و باغیرت میهن عزیز و کمک به رونق کسب و کارهای کوچک محلی و در نهایت استفاده بهینه از طبیعت خدادادی مناطق مختلف کشور و زیبایی های مختلف و متنوع کوههای کل کشور تصمیم گرفتم که پروژه را کامل و بدون در نظر گرفتن مسافرت ها و صعودهای قبلی بصورت اختصاصی و ویژه این طرح را اجرایی کنم . با لطف خدا و کمک همنوردان توانمندم در یک تایم زمانی کوتاه سه ماهه موفق به اتمام پروژه سیمرغ کوههای فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی جمهوری اسلامی ایران شدم.
در طول اجرای پروژه با چه سختیهایی رو برو بودید:
سفر به نقاط دوردست و کوهستانی کشوری پهناور همچون ایران بطور یقین همراه با مشکلاتی خواهد بود . اما من چون به کوه ها باعشق و احترام خاصی نظر داشته و دارم ، لذا تمام سفرهای مربوطه را هم با عشق و علاقه ویژه انجام دادم و به همین دلیل همه مشکلات در برابر این انگیزه و هدف بزرگ من ناچیز شدند. البته از نظر هزینه ها و تورم اقتصادی همیشه آزار دهنده بوده و خواهد بود . از نظر سختی های صعود و موانع موجود با سابقه و تجارب قبلی من به شکر خدا همه سهل و آسان شدند و به تجربه های گذشته ام نیز اصافه گردید . من خودم را در کوهستان همیشه شاگرد اساتید و پیشکسوتان دانسته و همواره در حال یادگیری و کسب تجربه هستم .
نگاه همنوردان و مردم وقتی شمارو میدیدند چگونه بود و چه واکنش هایی رو نشون میدادند:
این موضوع حال چه خوب و یا بد در بین آحاد جامعه ما هست . اما مسئله ای که مهم است خود باوری و اتکاء به توان درونی و واقعی خود است . لذا فارغ از بازتاب های گوناگون همیشه من به آثار هدف خودم می اندیشم و واکنش های احتمالی منفی را به یک فرصت بازیابی مجدد خودم تبدیل میکنم . این واکنش ها که خیلی اندک نیز هست هرچند آزار دهنده هم باشند اما در روحیه و هدف من تاثیری ندارد. و از واکنش های مثبت دیگران انرژی مضاعف دریافت می کنم و وظیفه خود می کنم که از تلاش و کوشش بیشتر و سخت تری برخوردار باشم .
از اینکه قوی تر از قبل توانایی انجام کارهای سخت رو دارید چه احساسی بهتون دست میدهد:
انسان در هر شرایط قبل از هر محدودیتی زنده است و باید زندگی کند . اما اگر از توانایی ذاتی و بالقوه خود نهایت بهره برداری بشه در هر شرایط جسمی میتواند به یک فرد فعال و پویا تبدیل گردد. نگاه عامیانه در خصوص محدودیت فردی نیروی مخفی و درونی را به فرد توان یاب فعال می کند که با فعالیت مضاعف و بیشتر ، خود را قوی تر و جسورتر در جامعه معرفی کند. بنده هم از این قاعده مستثناء نبوده و با تلاش چند برابر سعی می کنم خودم را در میان افراد عادی در سطح ایده آل قرار دهم. از این بابت که باعث شدم مورد توجه و اهمیت دیگر فعالان ورزشی قرار بگیرم، خوشحال و خرسندم. البته تشویق و توجه راه را برای ما سهل تر میکند.
در حوزه کوهنوردی چه اهداف کوتاه مدت یا بلند مدتی رو در آینده برنامه ریزی کردید:
اگر خداوند متعال یاری کند همین راه را ادامه می دهم و تا حد توان از پای ننشته و در عرصه های مختلف ورزشی حاضر خواهم شد و به فعالیت خودم ادامه خواهم داد.
با تجربه گرانقدری که در مسیر های صعود کسب نمودید چه پیامی برای جامعه کوهنوردی و صعود های ورزشی دارید :
صعود به کوه ها یک ورزش خاص و مقدس هست . بخاطر اینکه کوه ها تقدس دارند . همان که اکثر انبیاء از کوه ها مبعوث شده اند. لذا با این نگرش این ورزش را انتخاب کنند . در مرحله اول طبیعت نیاز به توجه و کمک عموم دارد . در هر نقطه ای از طبیعت همچون کوه ها و قله هیچ آثار مخرب بر جای نگذاشته و شرایط زیست سایر جانداران را سخت تر نکنند . زنده بودن ما انسانها به زندگی عادی حیات وحش و منابع طبیعی وابسته هست. اخلالی در این زندگی طبیعی ایجاد نکنند . سپس با تناسب به کیفیت فعالیت خود از آموزشهای عمومی و تخصصی بهره لازم را ببرند و از تجربیات پیشکسوتان استفاده کنند. در خصوص ابزار و تجهیزات دقت لازم را داشته باشند و در هر برنامه متناسب با آن حتما از ابزار و تجهیزات خاص و با استاندارد استفاده کنند و در هیچ برنامه ای و در هیچ فصلی از سال این موضوع را نادیده نگیرند . ورزش کوهنوردی یک ورزش جمعی است و تخطی از آن حتما آثار جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت . عزیزان من هیچگاه تنها کوه نروید . غرور و اعتماد به نفس کاذب در همه ورزش ها زیان بار است . در کوهنوردی خصوصا صعودهای فنی صدها برابر ویرانگرتر است . برای همه کوهنوردان و فعالان ورزش آرزوی تندرستی و سلامتی دارم و از خدا خواهانم هیچ حادثه ای برای هیچ عزیزی رخ ندهد.
کلام پایانی خود را بفرمایید:
در پایان ضمن تشکر از الطاف الهی ، از همه کمک ها و همیاری دوستان و همنوردان عزیزم در جای جای نقاط مختلف ایران عزیز تشکر میکنم و امیدوارم در پناه ایزد منان سالم و شاد باشند . تشکر ویژه از کوهنوردان استان لرستان و بخصوص شهرستان الیگودرز دارم که همانند کوه هر جا سختی و یا مشکلی پیش آمده پشت من ایستاده و جوانمردانه یاریگر بودند.