به گزارش بام نیوز، در هند برای آنکه چهارپایان اهلی کمتر خسته شوند و بیشتر کارکنند، به آنها دیکلوفناک می‌دهند.
زمانی که این حیوانات تلف می‌شوند، کرکسها از لاشه آنها تغذیه کرده وبه دلیل حساسیت شدید به دیکلوفناک، بلافاصله می‌میرند، به شکلی که کرکس بومی هند به نام «دال پشت سفید» که جمعیتش در ابتدای دهۀ ۱۹۹۰ بالغ بر ۸۰ میلیون بود، اکنون ۹۹ درصد جمعیتش را از دست داده و درمعرض انقراض است.
در نبود کرکسها، لاشۀ حیوانات مرده بر زمین ماند و سگهای ولگرد ازاین لاشه‌ها تغذیه کردند وجمعیتشان زیاد شد
افزایش جمعیت سگها باعث شیوع بیماری هاری شد.
به شکلی که اکنون سالانه ۲۰ هزار نفر درهند به دلیل هاری می‌میرند.
با ازدیاد جمعیت سگها، این حیوانات تبدیل شدند به طعمه‌ای آسان وفراوان برای پلنگها، پلنگها برای شکار سگها وارد روستاها شدند واین نزدیکی، باعث رویارویی وحمله به دامها و حتی خود روستاییان شد.
دقت کنید؛ بومرنگی که بشر از روی خودخواهی و برای نفع شخصی، به سوی طبیعت پرتاب کرد، بعداز ۲۰ سال به خودش بازگشت، به همین سادگی.
