به گزارش پایگاه خبری بام، در این جوابیه آمده است: فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی جمهوری اسلامی ایران ضمن قدردانی و سپاس ازیکایک مدیران و نیروهای خدمتگزار جمعیت هلال احمر که در حوادث گوناگون در سطح کشور همواره در کنار مردم سانحه‌دیده و داغدار حضور دارند، خود را مرهون تلاش های بی منت این عزیزان می‌داند اما از آنجا که هر سازمانی دارای نقاط قوت و ضعف می‌باشد بر خلاف میل باطنی این فدراسیون که همواره خود را در کنار نیروهای خدمتگزار امداد و نجات احساس می کرده و می کند، نیاز است به اتهامات وارد توسط مسئول پایگاه امداد و نجات کوهستان این جمعیت به جامعه فدراسیون کوهنوردی پاسخ داده شود.
«متاسفانه طی سال‌های اخیر به رغم قانون مدیریت بحران کشور که صراحتاً در ماده ۴ وظایف دستگاه‌ها و نهادهای مسئول در مدیریت بحران کشور را به شرح زیر منتشر نموده تاکنون شاهد هیچ اقدام مثبتی در ایجاد هماهنگی از سوی مدیر پایگاه امداد و کوهستان آن جمعیت نبوده‌ایم و تنها این فدراسیون بر اساس نیاز جامعه کوهنوردی و راسا با تدوین آیین نامه‌های داخلی و آموزش نیروهای متخصص تلاش داشته، دارد و خواهد داشت تا در کنار جمعیت خدوم و زحمتکش هلال احمر تامین کننده نیروهای داوطلب جستجو و نجات در حوادث مرتبط و حتی در رخدادهای غیر مترقبه نظیر سیل و زلزله باشد.»
در ادامه این جوابیه آمده است: بند ب قانون مدیریت بحران کشور جمعیت هلال احمر را مسئول و موظف کرده تا با همکاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی نیروهای مسلح شورای اسلامی شهر و روستا شهرداری و دهیاری فدراسیون ورزشی از جمله فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی بر اساس استانداردهای سازمان، نسبت به نجات آسیب دیدگان از حوادث و انتقال آنها به مراکز درمانی، اسکان اضطراری و تبدیل مایحتاج ایشان تا رفع نیاز و ذخیره اقلام امدادی مربوط به خدمات مذکور اقدام کند.
فدراسیون کوهنوردی تصریح کرده است: متاسفانه به رغم نص صریح قانون طی سال‌های حضور مدیریت امداد و نجات کوهستان جمعیت هلال احمر، ایشان با اکراه پذیرایی قانون مذکور بوده‌اند ضمن اینکه به رغم درخواست فدراسیون هیچگونه اقدام عملی در استفاده از نیروی آموزش دیده و داوطلب کوهستان این فدراسیون انجام نشده مگر در عملیات‌هایی که امکان امدادرسانی با بالگرد وجود نداشته و به ناچار مجبور به استفاده از کوهنوردان و مربیان فنی بوده اند؛ به عنوان نمونه می‌توان به حضور مربیان حاضر در حادثه تلخ گرده آلمان‌ها در علم کوه، زمستان۱۴۰۰ اشاره کرد که متاسفانه به رغم سرعت عمل تیم اعزام فدراسیون به همراه امداد هوایی هلال احمر به جهت یک روز تاخیر در اعزام نیروها و عدم همکاری امدادگر منجر به فوت دو نفر از مربیان گرانقدر فدراسیون گردیده در حالی که این ضایعات تاثر برانگیز در صورت عملکرد به هنگام و مقتضی می‌توانست همراه با صدمات کمتری باشد.
در بخش دیگر این جوابیه آمده است: از طرفی در پایان سه مرحله انجام عملیات نیز نام برده با انتساب اتهام دزدی به امدادگر داوطلب، موجب کدورت و باعث قطع همکاری مدیریت فدراسیون با ایشان گردید؛ همچنین در بخشی از اتهامات وارده بدون در نظر گرفتن آنکه دوره‌های آموزشی توسط مربیان زحمتکش و باشگاه های کوهنوردی برگزار می‌شود و درآمد این فدراسیون تنها در صدور حکم آموزشی افراد به مبلغ ۱۰ هزار تومان است، دوره های آموزشی را ناکارآمد عنوان نموده است؛ در صورتی که اگر آموزش های فوق نبود با توجه به حضور میلیونی علاقه‌مندان در پایان هر هفته در کوهستان عدد حوادث از آنچه که امروز توسط تیم‌های ستاد پیشگیری از حوادث کوهستان فدراسیون و هیئت های امدادرسانی می شوند، ده‌ها برابر بیشتر بود.
فدراسیون کوهنوردی در بخش دیگری از این جوابیه اضافه کرده است: متاسفانه همین آموزش امدادرسانی نیز توسط ایشان به نام جمعیت محترم هلال احمر منتشر می‌شود! گرچه فدراسیون و زیر مجموعه، خود را نیروی داوطلبان جمعیت می‌دانند، اگر مدیریت سازمان امداد و نجات نظارت بیشتری بر عملکرد امداد کوهستان جمعیت داشت که با رویکرد شخصی اداره می‌شود، از این نیروی داوطلب و خدمتگزار می‌توانست بهره لازم را ببرد.
«در پایان نیز با ذکر این نکته که راهبند مسیر جنوبی کوه دماوند در اختیار شهرداری و شورای شهر رینه می‌باشد و این فدراسیون تنها خدمات اسکان برای ۱۰۰ نفر در قرارگاه بارگاه سوم را بر عهده دارد؛ نامبرده می باید پاسخگوی اتهام بی اساس درآمد میلیاردی از دماوند باشد که به این فدراسیون نسبت داده شده است. کما اینکه درآمد حاصل از اسکان مذکور نیز عمدتاً صرف نگهداری از قرارگاه‌های کوهستانی هزینه تیم‌های جستجو و نجات دماوند و تخلیه زباله و پاکسازی منطقه می‌شود. عجیب‌تر آنکه آمار امدادرسانی نیروی‌های ستاد پیشگیری از حوادث بارگاه سوم توسط مدیر محترم امداد کوهستان هلال احمر به نام ایشان منتشر می‌شود، ولی پس از سه سال حاضر به تجهیز پایگاه امداد در نظر گرفته شده، بارگاه سوم دماوند نمی‌باشند و فدراسیون مجبور است با صرف هزینه زیاد نسبت به تامین نیروی جستجو و نجات در ارتفاعات مسیر جنوبی اقدام نماید.»
