گروه اموزشی بام نیوز، مطلبی را در خصوص گام‌برداری در صعود بدون کلنگ منتشر نمود:
گام‌برداری در بالا رفتن بدون داشتن کلنگ عموما بسته به شرایط مسیر به سه صورت زیر انجام می گیرد:
تراورس: در شیب‌های کم با لبه کناری کفش و در شیب‌های زیاد دارای برف سفت با پنجه (نوک) کفش انجام می شود، در این حالت باید از ضربدری شدن پاها جلوگیری کرد.
زیگزاگ: حرکت زیگزاگ را به دو طریق می توان انجام داد:
الف. پای سمت کوه به سمت نقطه هدف به صورت زاویه دار با خط افق، زاویه ۴۵ درجه و پای دره هم به صورت افقی قرار می گیرد؛ برای ادامه گام برداری پای دره از پای کوه بالاتر و جلوتر آمده و به همان صورت افقی روی سطح برف قرار می گیرد، سپس پای سمت کوه با همان زاویه ۴۵ درجه گام بعدی را برمی دارد و صعود به همین ترتیب تا آخر ادامه می یابد.
ب. در این روش هر دوپا به صورت افقی قرار دارند؛ در هر گام پای سمت دره کمی جلوتر و بالاتر از پای سمت کوه قرار می گیرد.
تعویض جهت در زیگزاگ
در برف نرم: پای سمت دره را مانند روال معمول جلوتر و بالاتر از پای کوه قرار می دهیم، سپس پای سمت کوه را ۱۸۰ درجه می چرخانیم به طوری‌که پنجه آن رو به جهت جدید حرکت قرار گیرد (در این حالت پنجه پاها در خلاف جهت یکدیگر قرار دارند)، سپس پای دره را که اکنون به پای کوه تبدیل شده تغییر جهت داده و جلوتر و بالاتر از پای سمت دره قرار و حرکت را به همین شکل ادامه می دهیم.
نکته: تمام این حرکات با لبه های کفش صورت می گیرد.
در برف سفت: برای تعویض جهت در برف سفت ابتدا با پنجه پای کوه، ضربه ای به برف زده و آنرا در سطح برف قرار می دهیم، سپس پنجه پای دره را کنار پای قبلی قرار می دهیم. در مرحله بعد پنجه پای قبلی را که اکنون به پای دره تبدیل شده در راستای جهت جدید حرکت قرار و پای بعدی را نیز به طرف جهت جدید قرار می دهیم و به همین ترتیب تا آخر تکرار می کنیم.
مستقیم (عمودی): حرکت مستقیم در برف نرم با پنجه پاها صورت می گیرد، در برف سفت می توان برای کاهش خستگی به صورت بغل به شیب و با لبه ی کفش ها عمل صعود را انجام داد، البته ترکیب این دو روش نیز امکان پذیر است؛ بدین صورت که می توان صعود را با لبه ی داخلی پای راست و پنجه پای چپ (روش ساعت ۳) و یا با لبه ی داخلی پای چپ و پنجه پای راست (روش ساعت ۹) انجام داد.
نکته ۱: دقت کنید که در این روش عمل صعود را پای عمودی انجام می دهد،یعنی پای افقی نباید از پای عمودی بالاتر بیاید.
نکته ۲: ضربه پای افقی باید به صورت کات دار باشد تا بتواند سطح بیشتری از برف را تراش داده و جای پای محکمتری ایجاد کند.
نکته ۳: صعود بغل به شیب را میتوان هم به صورت ضربدری (در هر گام پای دره بالاتر از پای کوه) وهم به صورت پلکانی (بعد از اینکه قدم جدید با پای کوه برداشته شد پای دره در جای قبلی پای کوه قرار می گیرد) انجام داد.
ضربه هایی که توسط لبه های کفش زده می شود باید به صورت آونگی (پاندولی) باشد تا بتواند سطح بیشتری از برف را تراش داده و جای پای محکمتری را ایجاد میکند.
