گزارش مختصر صعود به قله هزار کرمان(ارتفاع ۴۵۰۰متر)
اجرا گروه کوهنوردی اسپادانا-تاریخ شامگاه ۲۰ آبان تا بامداد ۲۳ آبان ۹۴
هدف : صعود چهارمین قله بلند ایران – اجرای برنامه مشترک با گروه اماوند کرمان
شرکت کنندگان : آقایان و خانمها حسن مرشدی(عضو گروه) – سعادت شجاعی – زهره سلطان کتابی – بهنام جهانی – فرزاد اسماعیلی – منیژه قاسمی – الهام جعفری – مهدی صادقی – بهناز قدیری – هادی انصاری – احسان امین جواهری(سرپرست برنامه و گزارش نویس)
وسیله نقلیه از اصفهان تا کرمان اتوبوس بین شهری و از کرمان تا هزار وسایل نقلیه گروه اماوند
پشتیبان برنامه از اصفهان علی رجایی
هزینه برنامه : اعضا ۹۴ هزار تومان و غیر اعضا ۱۰۰ هزار تومان
۹ شب چهارشنبه ۲۰ آبان
حضور در ترمینال کاوه با بدرقه محمد نوری مسئول کمیته اجرایی و علی رجایی بازرس گروه که شادی بخش بود- حرکت از اصفهان – معارفه در ترمینال و ماشین انجام شد و افراد با هم اشنا شدند
۷ صبح پنج شنبه ۲۱ آبان
به کرمان رسیدیم و با استقبال محمدرضا مجد از اعضای خوب گروه اماوند روبرو شدیم – با تاکسی به محل دفتر گروه اماوند با امکانات خوب اقامتی در مرکز شهر رفتیم – صبحانه و استراحت و گردش در شهر برنامه نفرات تا ظهر بود – ناهار صرف شد
۲ ظهر
با مینی بوس عازم شهر راین و کوه هزار شد و حدود ساعت ۴ رسیدیم
۴ بعد از ظهر
همراه با گروه اماوند و مجموعا بیش از بیست نفر کوهپیمایی تا جانپناه هزار آغاز شد – از این لحظه گروه اسپادانا تحت سرپرستی آقای کاوه اپرناک از اعضای گروه اماوند برنامه را ادامه داد و تنها سرپرست گروه اصفهان ضمن هماهنگی با تیم خود دستورات سرپرست کرمانی برنامه را اجرا میکرد – از آبشار راین و گردنه گذشتیم و در امتداد رودخانه چند بار عبور از اب را داشتیم که با توجه به تاریک شدن هوا با کمی سختی انجام شد
۶:۳۰ شب
بعد از حدود ۵ کیلومتر پیمایش و ۳۵۰ متر افزودن ارتفاع به جانپناه رسیدیم و همه در جانپناه یا کنار ان با چادر مستقر شدند که بچه های خوب کرمان اجازه ندادند هیچ کدام از اعضای گروه ما در خارج از جانپناه چادر بزنند که مهمان نوازی انها جای تقدیر دارد – گفتنی اینکه جانپناه هزار از دو جانپناه بزرگ و کوچک در کنار هم تشکیل شده و درختان بید آن را احاطه کرده اند اما جانپناه بزرگتر مناسب تر است – استراحت ، صرف شام ، یک جشن تولد دوستانه با همت کوهنوردان گروه برای همنوردمان خانم قدیری و اماده نمودن کوله های سبک برای صعود فردا پایان کار بود ضمنا چشمه جانپناه یخ زده بود اما با توجه به حدود ۵۰ سانتیمتر بارش برف روزهای گذشته آب رودخانه عالی و مناسب استفاده بود
۴ بامداد جمعه ۲۲ ابان
کوله های سنگین و وسایل غیر لازم در جانپناه کوچک که درب ان قفل داشت و گروه اماوند پیش بینی لازم را برای ان نموده بودن گذاشته شد -گتر الزامی برنامه بود اما کسی پاشنه و کرامپون همراه نیاورد-کلنگ ، طناب و سایر تجهزات فنی نیز پیش بینی شده بود – شروع صعود با کوله سبک برای گروه که روز گذشته کوله کشی کرده بود لذت بخش است – ارتفاع جان پناه حدود ۳۲۰۰ متر است و از حدود ۱۰۰ متر بالاتر از ان لکه های برف شروع شد به طوری که یک ساعت برف با برف کوبی کامل مواجه شدیم و همزمان هوا هم روشن شد و طلوع خورشید و تلالو نور ان در پهنه سفید کوه خاطره انگیز شد – هوا و وضعیت باد برای صعود عالی بود – گروه از توانایی همسطحی برخوردار بود اما برف کوبی از سرعت گروه میکاست
۸ صبح
شیبها قابل توجه اما یکنواخت است در چند نقطه با یخ زدگی نسبی سطوح مواجه شدیم که با احتیاط از انها عبور نمودیم – مناظر فوق العاده است و یک صعود کاملا زمستانه و زیبا را نوید میدهد – چشمه دیگر در کل مسیر وجود ندارد اما گروه پیش بینی لازم را نموده است و از حیث پوشاک نیز همه اماده هستند – با هیچ گروه یا کوهنورد دیگری در مسیر مواجه نشدیم و کوه در اختیار ماست و هوا و شرایط هنوز کاملا مساعد است – مناظر برفی بی نظیر هستند و نمای شهرها و روستاهای اطراف پایین کوه جالب است – همنوردی با هموطنان کرمانی و لذت ان وصف ناشدنی است
۱۱ ظهر
در مسیر از نقطه موسوم به تاج خروس گذشته ایم و در ارتفاع ۴۱۰۰ قرار داریم که با توجه به حجم برف در چند نقطه ناچار میشویم از مسیرهای غیر موازی و دست به سنگ سبک استفاده کنیم که همان ها هم با توجه به یخ زدگی سطوح خالی از مخاطره نبود اما گروه با درایت و احتیاط کافی و ارامش از انها عبور کرد که این باعث شد سرعت کافی وجود نداشته باشد – چند نفر بدلیل ارتفاع زدگی از ادامه مسیر منصرف میشوند و سرپرست اجازه مراجعت به انها میدهد – در ارتفاع ۴۲۰۰ گروه کمی از هم گسسته حرکت میکند – شدت باد زیاد شده است و با توجه به سرعت کم سرپرست تصمیم به مراجعت کل گروه میگیرد – متاسفانه یکی دو نفر از نفرات جلویی که شوق رسیدن به قله باعث شده اصول را فراموش کنند بدلیل تک روی از گروه فاصله گرفته اند و متوجه اعلام مراجعت نمیشوند و تلاش برای بازگرداندن یکی از انها که از نفرات گروه اصفهان هست نیز نتیجه نمیدهد – گروه با ارامش ارتفاع کم میکند و خوشبختانه همزمان با مهیا شدن امکان تماس تلفنی با فردی که از گروه جدا شده بود یک نفر برای همراهی و کمک او اعزام میشود و چون جای پا در برف مشخص بود امکان یافتن وی ساده بود
۳ بعد از ظهر
گروه به سرعت ارتفاع کم کرده و به پناهگاه میرسیم – مجموعا حدود ۱۰ کیلومتر پیمایش و ۱۰۰۰ متر صعود و همین میزان فرود تا جانپناه داشتیم و اگر برف نبود قطعا قله دور از دسترس نبود اما مناظر برفی به نوعی ارزشش بیش از قله بود – در مسیر و در ارتفاعات بازگشت دو نفر جدا شده از گروه را دیدیم و از سلامتی انها اطمینان پیدا کردیم – بعد از استراحت و ناهار و اماده نمودن کوله ها گروه در حالی که ان دو نفر نیز به جانپناه رسیدند ساعت ۴ به سمت ماشینها حرکت کرد و از همان مسیر رفت مراجعت نمودیم تا نهایتا حدود ۶ شب به ماشین رسیدیم
۸ شب
با مساعدت دوستان در گروه اماوند به ترمینال رسیده و با توجه به اینکه بلیط ها مربوط به ۱۰ شب است به استراحت و صرف شام پرداختیم و سرانجام به اصفهان بازگشتیم و ساعت ۸ صبح اصفهان بودیم
جا دارد باز هم از مهمان نوازی دوستان کرمانی خود به خصوص آقای کاظمی سرپرست گروه اماوند ، زوج دوست داشتنی محمد رضای مجد و همسرش محبوب اسماعیلی که زمینه ساز ارتباط دو گروه بودند همین طور اقای کاوه اپرناک سرپرست برنامه و سایر عزیزان کرمانی سپاسگزار باشیم که حتی برای پیک برنامه نیز گروه اسپادانا را به عنوان اعضای گروه اماوند قلمداد کرده و حداقل ممکن را محاسبه نمودند
و نکته اموزشی این برنامه در کنار تمام زیبایی های ان بالاتر رفتن تجربه تمام اعضای گروه در زمینه های مختلف بود و بخصوص خطراتی که ممکن بود برای فرد جدا افتاده از گروه پیش اید این نکته را باز هم به ما یاداوری میکند که به توانایی های خود مغرور نباشیم چرا که یک کوهنورد هر چقدر هم در ظاهر با تجربه باشد اگر توانایی بهره گیری از تجربیات خود را در صعودهایش نداشته باشد ، با اشتباهات خود میتواند مقهور عظمت کوه باشد و برعکس با عزم و اراده و دانش کافی میتواند الگو و در صدر باشد
عکسها و فایل جی پی اس و سایر اطلاعات این برنامه برای استفاده های بعدی در گروه آرشیو خواهد شد
