“هزار” بلندترین قله در میان قلل مرتفع استان کرمان است که البته به چهارمین قله مرتفع ایران نیز شهرت دارد.
بعد از قله دماوند، قلل منطقه علم‌کوه و قلل منطقه سبلان، این قله هزار است که با ارتفاع بیش از ۴۵۰۰ متر، چهارمین ارتفاع بلند در میان مناطق کوهستانی ایران محسوب می‌شود.
تیم ۱۴ نفره باشگاه اسپیلت روز یکشنبه یازده فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۰۰ شب، جهت صعود این قله با قطار عازم کرمان شد.
قصد تیم ما صعود از جبهه جنوبی این کوه بود که به منطقه «اردیکان» و روستای «(باب) در زنگی» مشهور است و یکی از مرتفع‌ترین روستاهای کشور (حدود ۳۳۰۰ متر) می‌باشد.
بعدازظهر روز دوازدهم فروردین، با یک دستگاه مینی‌بوس از طریق مسیر کرمان ـ (شهر) راین، وارد جاده خاکی حدوداً ۳۵ کیلومتری «در زنگی» شدیم. عصر همان روز وضعیت هوا دگرگون شد و بارش برف بهاری آغاز گردید. به دلیل عدم آمادگی و آشنایی راننده مینی‌بوس با جاده خاکی و برف، متأسفانه نتوانستیم به روستای «باب زنگی» دست یابیم که با عوض کردن مسیر صعود، به شهر راین بازگشته و تصمیم گرفتیم جبهه شمالی و نرمال این کوه را از طریق مسیر آبشار و پناهگاه هزار یک روزه صعود نماییم.
روز بعد ساعت ۷:۰۰ صبح صعود را شروع کردیم.
ارتفاع اولیه مسیر ۲۸۵۰ متر بود که با یک کوهپیمایی حدوداً یک‌ونیم ساعته به پناهگاه ۳۲۰۰ متری هزار رسیدیم. بلافاصله مسیر پاکوب (یال صعود) را درپیش گرفته و کم‌کم به ارتفاعات بالاتر دست یافتیم.
بارش برف در روز قبل مسیر را سفیدپوش کرده بود.
تیم بزرگی از گروه کوهنوردی فراز قبل از ما در حال صعود قله بود که ردپای آنها در برف دیده می‌شد.
در ارتفاع حدود ۴۰۰۰ متری، در زیر صخره بزرگی که به «تاج خروس» مشهور است توقف و استراحتی کردیم.
در این هنگام وضعیت هوا دوباره دگرگون شد و بارش خفیف برف به همراه مه آغاز گردید. ضمناً باد نسبتاً سردی نیز وزیدن گرفته بود.
بعد از عبور از آخرین صخره‌ها، به زیر قله اصلی رسیدیم که تعدادی از اعضای تیم فراز در حال تراورس آن و برفکوبی مسیر بودند و تعدادی دیگر از ادامه مسیر منصرف شده، به طرف پناهگاه بازمی‌گشتند.
بالاخره در ساعت ۱۳:۳۰ با تمام نفرات (۱۶ نفر) به قله هزار صعود کردیم.
ارتفاع این قله ۴۵۰۴ متر بود. با دیدن ارتفاعی بلندتر در نزدیکی این قله، فقط چند نفر از اعضای تیم به دلیل ضیق‌وقت و به نمایندگی از جانب بقیه، آن را صعود کرده و بر روی آن ارتفاع ۴۵۱۲ متر را با GPS ثبت کردیم که به نظر بلندترین نقطه این کوهستان محسوب می‌شود.
پس از عکاسی و استراحت در قله اول، به دلیل وخیم شدن اوضاع جوی، با سرعت به طرف پناهگاه بازگشتیم.
در ساعت ۵:۰۰ عصر با رسیدن به آنجا و استراحتی کوتاه به طرف آبشار زیبای هزار حرکت کرده، در ساعت ۷:۰۰ عصر پس از ۱۲ ساعت کوهنوردی متنوع در هوایی نیمه‌زمستانی به آنجا رسیده و با مینی‌بوسی که منتظرمان بود، به شهر راین بازگشتیم و شب سوم برنامه را در آنجا به صبح رساندیم.
دو روز باقی مانده برنامه را به دیدار و گشت‌زنی در شهرهای راین، ماهان و کرمان گذرانیدم که مملو از جاذبه‌ها و آثار طبیعی و تاریخی بی‌شماری است که چشم و دل هر بیننده‌ای را به وجد آورده و وجودش را از عشق و افتخار و سرور به کشور عزیزمان ایران لبریز می‌نماید ….
با تشکر ویژه از جناب آقای عباس صدری، کوهنورد و پیشکسوت گرامی «بم» که به همراه همنورد جوانشان آقای خراسانی در این صعود ما را راهنمایی و همراهی فرموند.
همچنین سرکار خانم ساجده سلطانی از قهرمانان سنگنورد کرمان که زحمت هماهنگی‌های این برنامه در شهر کرمان را عهده‌دار شدند.
امیدوارم بتوانیم در آینده‌ای نزدیک با برنامه‌ریزی، ۵ کوهستان مهم و مرتفع دیگر منطقه کرمان را پیموده و آنها را صعود نماییم. اسامی این کوه‌ها به شرح زیر می‌باشند:
پلوار ـ چوپار ـ لاله‌زار (کوشا) ـ بحر آسمان ـ جفتان
اعضای شرکت‌کننده به ترتیب حروف الفبا:
خانم‌ها: بهبهانی، ف. درزی، شاهرخی (گزارش‌نویس)، عاشق‌حسینی، گلجان و محمودی
آقایان: اسدی (عکاس)، بلوچی، حمیدی (سرپرست)، دهخدایی، سلیمی، شمس، عباس صدری و خراسانی (از کوهنوردان بم)، فتحیان و همدانچی (پزشک)
گزارش سایت از: ذبیح‌ا… حمیدی
۱۳۹۲٫۱٫۱۷
