به گزارش پایگاه خبری بام نیوز،فارق از مسائل روانشاختی گشایش،رول کوبی و صعود های پاک ، از جمله دیده شدن،حس پذیرش و لذت از تشویق دیگران;
در شرایط کنونی با پیشرفت ابزار رول کوبی و در دسترس بودن آنها, از جمله ”بد افزار” دریل شارژی! که یک تنه مسئولیت تخریب مناطق طبیعی را به عهده گرفته است!
افراد با هر سطح علمی و تجربی در مورد صخره نوردی در اولین فرصت با داشتن قدرت خرید دریل به سرعت سایت های مربوط به دریلهای شارژی را زیر و رو کرده و مهمترین شاخص را صرفا تعداد رولهایی که میتوانند در دل سنگها فرو کنند را برای خرید مد نظر قرار داده و دست بکار می شوند و دارکوب وار صدای گوش خراش دریل را به طبیعت تحمیل می کنند،کجا رول کوبی کنند چه نوع رولی استفاده کنند نحوه صحیح و فنی رول کوبی کمترین اهمیت را دارد!!
مناطق سنگنوردی چه شرایطی باید داشته باشد تفاوت مسیرهای اسپرت،و مسیرهایی که قابلیت صعود پاک،( trad)صعود با ابزار های غیر کوبشی را دارا هستن یا نه!
اینگونه صعود ها تعریف واقعی دیواره نوردی ناب هستند،و لذتی وصف ناپذیر که تمامی نسلها از آن بهرمند می شوند.
متاسفانه تخریب مسیرهای trad در دستور کار خیلی از سنگنوردان قرار گرفته است، و این را هم با تخریبهای زیست محیطی دیگر باید جمع بزنیم!
تخریب طبیعت از نوع صخره نوردی
در گستره بزرگ جغرافیایی ایران مناطق کوهستانی زیادی وجود دارد، اما مناطقی که ارزش سنگنوردی داشته باشند انگشت شمارند و متاسفانه به سرعت سرسام آوری در حال تخریب.
به جرات می توان گفت بسیاری از افراد که اقدام به رول کوبی در طبیعت می کنند به تعداد انگشتان دست مسیر صعود نکرده اند همان افراد دلسوزانی می شوند برای افزایش مسیرهای سنگنوردی و به زعم خود پیشرفت این رشته ورزشی
باید توجه داشت که همه عوامل تخریبی زیست محیطی در ابتدا به چشم نیومده و حجم زیادی نداشته‌اند، به همین دلیل در جهت پیشگیری متاسفانه کاری انجام نشده! تخریب مناطق سنگنوردی هم به همین منوال است و مطمئنا با این سرعت سرسام آور بدون ضوابط برای آینده گان دیواره های پر از رول و کارگاهای زنگ زده، سیمایی زشت باقی خواهیم گذاشت!
در زمان نه چندان دور (دهه هفتاد)افرادی که توانایی صعود مسیر با درجه بالا نداشتن به سرعت دست بکار میشدن با قلم و چکش فرهاد وار عاشقانه گیره ای مشتی و مشتی در خور تحسین بر دیواره منقوش می کردند با کلی مبارزه در سالهای قبل جلوی این هنر مندان گرفته شد! البته هنوز بطور کامل این نسل منقرض نشده اند! و ژن خود را به بعضی افراد انتقال داده اند امروز شاهد حکایت و هنر از نوع دیگری هستیم ،مسیرهایی که براحتی با ابزار قابل صعود هستند، نسلی دلسوز پدید آمده اند بر وزن خاله خرسه! «که باید رول بزنیم مسیر ایمن باشه مبادا ابزار کسی از جای خود خارج شود و پاندولی باعث آسیب‌بشود»پیشنهاد بنده به این افراد، بجای کار خیرِ خرید رول،صفحه پلاک و کارگاه و نصب در دیواره ها در امور خیریه دیگری پول خود را مصروف نمایند!
در وضعیت کنونی نیاز آموزش و یک جنبش ملی در جهت حفظ این مناطق بیش از پیش حس می شود.
داشتن پروتکل فنی و زیست محیطی و ثبت مناطق حفاظت شده صخره نوردی می‌تواند در حفظ و جلوگیری از تخریب این مناطق موثر باشد.
