ادم مغزی ( Cerebral Edema ) خطرناک ترین بیماری ارتفاع

با افزایش ارتفاع میزان شیوع این بیماری نیز به تدریج افزایش یافته و با توجه به ماهیت بالقوه خطرناک و کشنده آن، تشخیص زود هنگام و سریع آن از اهمیتی حیاتی برخوردار است. علائمی چون سردرد، سرگیجه، تهوع و استفراغ، دوبینی، کاهش سطح هوشیاری، هذیان، تشنج، توهم، خواب آلودگی شدید، اغماء از نشانه های این بیناری هستند.
سهل انگاری در تصمیم گیری و تشخیص گاه صدمات جبران ناپذیری را به مصدوم وارد خواهد ساخت. حتی با درمان به موقع میزان مرگ و میر ناشی از آن ۱۰درصد است و عدم درمان به موقع تا ۵۰ درصد خطر مرگ را افزایش می دهد.
در صورت بروز این عارضه به بیمار استراحت مطلق داده و او را تحت نظر بگیرید، در صورت امکان فشار خون را کنترل کرده و اگر از ۱۵۰ میلی متر جیوه بیشتر بود، سه تا چهار قطره از یک کپسول نیفدیپین را روی زبان او بچکانید. بعد از ده دقیقه، دوباره فشار خون را اندازه گیری کنید و اگر باز بالا بود این کار را تکرار می کنیم تا به محدوده ۱۲۰ تا ۱۳۰ میلی متر جیوه رسیده و یا وضعیت عمومی مصدوم بهبود پیدا کند.
تجویز اکسیژن بسیار کمک کننده و حیاتی است و داروهای مسکن در این مرحله فاقد ارزش درمانی هستند. در صورتی که علائم شدت پیدا کردند از ۸ میلی گرم آمپول دگزامتازون وریدی یا عضلانی استفاده کنید.
در حین اجرای این اقدامات سعی کنید مصدوم را به ارتفاع پایین تر ببرید و به مراکز درمانی برسانید. توجه داشته باشید، تهوع، استفراق، یا سردرد بیمار به دلیل افزایش فشار داخل جمجمه ای بوده و شما به هیچ وجه نباید در تجویز داروهای مسکن یا ضد تهوع و استفراق زیاده روی یا پافشاری کنید، زیرا تغییری در علائم وی نخواهد داشت.