شما فکر می کنید آنها بیایند، همه چیز را به گردن می‌گیرند!؟ محافظه کاری بس است.
در پی رخدادهای روزهای گذشته و جان باختن دو تن از کوهنوردان ایرانی در اکسپدیشن پوبدا، و به دنبال آن گزارش شرکت برگزارکننده این اکسپدیشن، در چگونگی ایجاد این رخداد تلخ و سکوت اعضای همراه جانباختگان؛ دیدگاه های مردمی و ابراز آن در فضای مجازی نمود بیشتری یافته و اسناد ارائه شده و مدقن یک شخص حقوقی کاملاً بی طرف، درستی اینکه تیم ایرانی اکسپدیشن در یک ناهماهنگی و خودسری و بی مسئولیتی مفرط گرفتار آمده و تصمیمات ابتدایی و سراسر اشتباهی را اتخاذ نموده، این فاجعه را برجسته تر کرده است.
عده ای در داخل کشور به دنبال روحیه محافظه کارانه شان می دوند و یکسره به این مورد اشاره می‌کنند؛ که تا توضیحات باقیمانده تیم به سرپرستی آقای سعید میرزایی را نشنیدید داوری نکنید.
آقایان شما فکر می کنید آنها بیایند همه چیز را به گردن می گیرند؟ سخت در اشتباهید.
کتمان واقعیات که کاری ندارد، از رأس این مملکت، تا پایین ترین مقامات آن، هر روز و هر شب در حال کتمان واقعیات و دروغ پردازی هستند، حمایت آقای زالی درباره واکسن کرونا مدرک این مدعاست.
گزارش یک مرجع خارجی نشان از ایراداتی دارد که در ساختار ورزش کوهنوردی ایران ریشه دوانده است و آن هم “رسیدن به قله تحت هر شرایطی” است، حتی اگر قرار باشد در میانه ی راه همنورد خسته و درمانده اتت را رها کنی و به سوی قله بی معرفتی بشتابی! و زمانی که بدانی وی سقوط کرده و دچار حادثه شده است، بی تفاوت باشی و با خاموش کردن وسایل ارتباطی، از زیر بار این مسئولیت انسانی شانه خالی کنی.
این محافظه‌کاری هاست که خاک بر سر این ورزش بی در و پیکر کرده است. دادستانی محترم کجاست؟ چرا سکوت کرده است!؟ فدراسیون کجاست؟ چرا صدایش در نمی‌آید!؟
لازم است که به محض رسیدن باقی نفرات تیم، آنها به پاسخگویی و احتمالا قبول اشتباهات شان واردار شوند.
برای یک بار هم شده محافظه کاری را کنار بگذارید و شاخ کسانی که بیخود و بی جهت گنده شده اند را بشکنید.
کوهنوردی این روزها هیچ شباهتی به اصل ماجرا ندارد. ۴۰ سال است که می گوییم امسال درست می شود، هر سال دریغ از پارسال! و چون کسی پرسشگری نمی کند و کسی هم پاسخگو نیست و همه چیز لاپوشانی می شود. تا ابد این در به روی همین پاشنه خواهد چرخید.
امیرملیحی
