در يادداشتي كه رقيه سميعي به بام نيوز ارسال كرد،اظهار داشت:
کوهنورد سر به هوا و
بی ترس :
یهو دلش می خواد از زمین برسه تا آسمان!!!
هر کی یه جور عاشق کوهستان شد .
یکی امروز اومده رسید دماوند .
یکی سالها راه رفت تازه فهمیده که آماده هست بره دماوند .
یکی امروز اومد چهارتا کلاس رفت یه دنیا ادعا داره.
یکی عمری تجربه داره منم منم نداره .
عمریه واسه یه کلاس مقدماتی فدراسیون سه روز و چهار روز وقت گذاشت
و واسه نجات فنی اون همه آیتم مهم دو روز با تعداد زیاد تایم آموزش گذاشت
اینجوری که هنوز درس های کلاس اول نخوندیم و صدامون می کنن « استاد»
میریم کوه نمی دونیم کجا چادر بزنیم
هیلی کوپتر امداد به چادر و گروهمون آسیب میزنه .
یه عمری میریم کوه نمی دونیم کجا چادر بزنیم کوه ریزش میکنه و حادثه باعث مرگ جوانی میشه .
عمری میریم کوه کلاه ایمنی رو تیغه ها پرتگاه ها نمیزاریم سقوط میکنیم حادثه باعث مرگ جوانی میشه .
عمری میریم کوه دره های پر آبشار بدون طناب سالم و تجهیزات گذر می کنیم سقوط می کنیم حادثه منجر به فوت جوانی میشه .
عمری میریم کوه مسیرهای بهمن رو نمی شناسیم بهمن میاد حادثه منجر به فوت جمعی از جوانان میشه .
عمریه میریم کوه نه ستاره می شناسیم و نه ابر
تو سیل و کولاک گم میشیم از دره پرت میشیم حادثه منجر به فوت جمعی از جوانان میشه .
عمری تو کوه میریم بر اثر نداشتن تجهیزات درست در زمستان دچار یخ زدگی اعضای بدن شدیم خونه نشین شدیم کوهنوردی گذاشتیم کنار .
عمری کوه رفتیم نفهمیدیم کوه با هیچ کس شوخی نداره
استاد و شاگرد پیشکسوت و مبتدی نمی شناسه
حادثه هر لحظه در کمین هست خبرت نمیکنه .
عمری کوه رفتیم فقط دنبال مقصر گشتیم
نقطه ضعف های خودمون را نشان از ضعف دیگری دانستیم .
عمریه کوه رفتیم دچار حادثه شدیم و منتظر امداد موندیم جلوی چشمون همنوردمون جان داد کاری ازمون بر نیومد .
« می دونی چرا همنورد؟!»
چون این نفهمیدیم که هر کوهنورد باید یک امداد گر باشد جز خدا محتاج خلق نباشد .
متاسفانه سیستم آموزشی ما در این ورزش بسیار ضعیف است
بدون آگاهی و شناخت از دنیای پر اسرار کوهستان کوله بستیم شدیم یه کوهنورد
چون از هیچ ارگان و سیستم مدیریتی فدراسیون آگاه نبودیم حساب و کتابی نداشتیم
نه از تاریخش خبر داریم
نه از عرق های که روزی از «پیشونی اساتید پیشکسوت ریخته شده »
و صدها کتاب و مقاله و روزنامه بخاطر تجربیاتاشان چاپ شد
همنوردم
آهای بزرگ مرد
آهای کوهبانو
برو به تاریخ قلل نگاه کن
چشات باز کن
کوهستان جای کور کورانه رفتن نیست
کوهستان جای تقلید و تعصب های مغرورانه نیست
کوهستان همان قدر که زیباست بی رحم هم هست
پس از هر درس صدها نکته به گوش بیاویز
درس بگیر فردا به دیگری بیاموز
