به گزارش بام نیوز، سفر به کی۲ قسمت ۱۹نوشته مینگما گیالجی به شرح زیر است:
معضل سرما زدگی
هنگامی که ما شروع به کار کردیم، هیچ بادی نمی‌وزید. اما وقتی من به کمپ ۴ نزدیک‌تر شدم، بادی بسیار سرد و شدید آغاز شد. اگرچه بدنم مشکلی نداشت اما پای چپم چنان سرد شد که دیگر امیدم را از دست دادم و نگران از دست دادن انگشتانم در اثر سرمازدگی بودم. من همچنین نگران بودم که اگر ادامه دهم، ممکن است نفرات دیگر تیمم را به خطر بیندازم. بنابراین برای ادامه دادن یا بازگشت دچار تردید شدم. سعی کردم از طریق واکی تاکی با هم تیمی خودم، داوا تنجین تماس بگیرم. اما بی‌سیم او خاموش بود. پس شروع به بازی دادن انگشتانم کردم تا پاهایم گرم شود که به واقع موثر بود. پس از چند صد متر صعود، آفتاب تابیدن گرفت. آنقدر امیدآفرین بود که پاها و بدنم را کاملا گرم کند. ساعت ۶ صبح بود و ما به کمپ چهار نزدیک شده بودیم. مینگما دیوید، پم چیری، گلجه و من بقیه اعضای تیم را درست در مسیر تراورس بعد از باتل‌نک ملاقات کردیم. مینگما تنزی پیشرو بود و مسیر را تا قله ثابت‌گذاری می‌کرد و ما با طناب و تجهیزات دیگر پشت سر او صعود می‌کردیم.
