دیرزمانی است دولت نپال از ساخت جاده در مسیرهای کوهستانی امتناع می‌کند. علت علاوه بر اجتناب از تخریب مسیرهای بکر، کمک به معیشت جامعه باربران محلی است.
در مناطق کوهستانی نپال بجز حاشیه دره‌ها و رودخانه‌ها که امکان رانش زمین بدلیل حرکت یخچال‌ها و سیلاب های فصلی زیاد است، در سایر مناطق جاده‌سازی توام با تخریب انبوه جنگل‌ها خواهد بود.
از سوی دیگر اشتغال مردم محلی تنها محدود است به وجود کافه و میهمان‌خانه و باربری لوازم گردشگران و تیم‌های کوهنوردی.
لذا دولت نپال در طول یک‌صد سال گذشته از ساخت جاده اجتناب و تنها در محدود مناطقی امکان حمل و نقل هوایی را پدید آورده است.
اما مدتی است شرکت‌های نپالی با خرید و اجاره هواپیما و بالگرد تلاش دارند به منظور افزایش درآمد خود باربری و حمل گردشگر و کوهنورد را نیز به تسخیر خود درآورند! بدیهی است این اتفاق همراه خواهد بود با کاهش چشمگیر درآمد مردم محلی و احتمالا مهاجرت بیشتر!
براستی راه حل چیست؟ درآمد شرکت‌های تجاری یا کمک به مردم محلی؟!
از فیس بوک کونگا فتوگرافی
