با یاد خدا و درود به دوستان و همراهان
گزارش برنامه کوهنوردی جمعه ۲۲ مرداد ۴۰۰
صعود یکروزه یال وزمین_چال دماوند تا ارتفاع۴۷۰۰ و باز هم انصراف از صعود قله بخاطر پرهیز از حادثه و حفظ سلامتی و امنیت اعضای گروه از شرق کوه پهناور دماوند سه مسیر فرعی و کم شناس برای صعود به قله وجود دارد که البته بسیار طولانی و نفسگیر و چالشی هستند .
تیغه های ملار، وزمین چال و آبگرم هر سه اینها از روستای ملار که در جوار روستای آبگرم واقع شده قابل دسترسی هستند.
این یالها ارتفاع ۵۰۰۰ به بعد با یکدیگر ادغام میشوند حتی با یال ملاخوران هم در این قسمت اشتراک دارند .
یال وزمین‌چال دارای شکل جناقی و مسیر دوگانه است که در ارتفاع ۴۸۰۰ بهم میرسند (با سپاس از توضیحات جناب استاد حمیدی سایت اسپیلت کوه).
ساعت از نیمه شب گذشته بود که گروه چهار نفره به روستای ملار رسیدیم ارتفاع پای کار۲۳۰۰ متر و هوا ارام و مساعد بود .
برای پرهیز از شلوغی و معضلات مسیرهای عمومی و البته مهمتر برای علاقه وافر به شناسایی و درک مسیرهای کمتر اجرا شده این برنامه طراحی شد.
از کنار مسجد روستا براه افتاده و با کمی سعی و خطا و قرار گرفتن در جهت شرق در تاریکی مطلق به پاکوب رسیدیم البته جاده خاکی هم وجود دارد که تا کنار معدن ارتفاع ۲۵۰۰ بالا میرود ولی ما از مسیر پاکوب استفاده کرده و وارد چالشی ناخواسته شدیم انهم گله هایی که در مسیر خوابیده بودند و سگها به هیچ وجه این حضور را در این ساعت و این مسیر برنمی تافتند.
ناچار چند بار از مسیر منحرف شدیم تا از گله ها فاصله بگیریم و سگها راضی شوند و کوتاه بیایند و اینکار در صعود شبانه انهم در مسیری با شیب تند و سنگلاخی و گاه دست بسنگی فشاری دوچندان به گروه وارد اورد کم‌کم جهت متمایل به شمالغربی شده و بادی سرد در منطقه چیره شد در کنار صخره ای در چادر اضطراری(سیمرغ) توقف و بیتوته ای کوتاه کردیم هوا کم کم روشن شد و در ارتفاع ۳۳۰۰ کنار گوسفندسرایی که سنگچین و بادگیر خوبی دارد صبحانه صرف شد مسیر بصورت عبور از دره و بسیار نفسگیر است و معمولا بصورت دو یا سه روزه اجرا میشود ولی صعود یکروزه هم بصورت انگشت شمار قبلا توسط دوستان انجام گرفته به ۴۰۰۰ رسیدیم و زیر افتاب گرم چرتی زدیم و اثرات بیخوابی کمی رفع شد.
زمان در حال هدر رفتن بود و سرعت قابل قبولی نداشتیم در ۴۳۰۰ با بررسی شرایط از خیر صعود قله گذشتم دوستان هم کاملا مطیع بودند ولی خواستند تلاش بیشتری کنیم نزدیک ۴۷۰۰ رسیدیم بقیه گروه هم به عدم امادگی کافی برای ادامه این برنامه پی بردند گفتم بالاتر قسمتی عبور از صخره و دست بسنگ داریم و بعد دوباره شیبی تند که امسال سفیدپوش هم شده و درگیری قطعی با برف و یخ خواهد بود که نیاز به تمرکز و توانایی بیشتری دارد و ما انها را از دست دادیم و احتمال صعود موفق در زمان مناسب برایمان وجود ندارد حجم برف انهم بارش جدید در این ماه نسبت به سالهای قبل بسیار بیشتر شده همگی موافق بازگشت شدند بسمت غرب و یال آبگرم تراورس کرده و در مسیر سری به قله کرنا شمالی زدیم ۴۲۰۰ متر که در دل یال ابگرم واقع شده و دوباره با کم کردن ارتفاع و تراورسی دیگر از زیر یال ملاخوران هم گذر کرده و به موازات بارگاه_دوم رسیدیم ۳۱۰۰ متر و ساعتی بعد با تاریک شدن هوا در پارکینگ رینه که از پارکینگ دربند هم شلوغتر بود و دو طرف جاده تا صدها متر ماشین پارک شده بود برنامه را پایان دادیم .
قطعا نفرات همراه توانایی کمی نداشتند و هفته های قبل تمرینات خوبی داشتند ولی سختی این مسیر خصوصا در صعود شبانه بسیار زیاد و بیش از امادگی جسمی گروه بود و اصرار به صعود قطعا منجر به حادثه ای کوچک یا بزرگ میشد و صلاح کار در بازگشت بود هر چند که به نظرم سختی و فشار این برنامه به یقین بیش از فشار صعود کامل از یال جنوبی محسوب میشود.
برای رسیدن به رینه و پرهیز از مسیر ملار نیاز به اشراف کامل به مسیر لازم است که مشکلی نداشتیم و به خوبی به مقصد رسیدیم.
تا درود دیگر و برنامه دیگر بدرود
مجید قیدی نژاد
