شکل جغرافیایی و شرایط آب و هوای درون غار و نوع پوشش غار نورد را تعیین می کند و مهمترین عاملی که در زمان اجرایی برنامه غارنوردی را می آزارد آبهای روان و جاری از تونل های افقی که گاهاً باید سینه خیز از آن عبور کرد و ریزش همیشگی آب در اکثر چاههای عمومی غار است بدین ترتیب با تدبیری خاص حتی المقدور باید از خیس شدن بیشتر جلوگیری کرد تا با روحیه ای بهتر موفقیت اجرای برنامه را بالا ببریم.
لباس غارنوردی به طور کلی باید مستحکم و ضخیم و راحت باشد. از نظر ساختار باید یک تکه باشد تا در هنگام عبور و خزش در معابر تنگ بتوان به راحتی عبور کرد و نوع زیپی بر نوع تکمه ای ارجعیت دارد. لازم است سر آستینها و دم پاها نیز توسط کش بسته گردد تا از ورود خاک و گل به داخل بدن جلوگیری گردد. برای استحکام قسمتهایی که بیشتر با زمین در تماس اند مانند آرنجها و سر زانوها بهتر است یک تکه پارچه ضد خش بر روی آن وصله گردد.
لباسهای غارنوردی بنا به شرایط کار در غار به دو دسته تقسیم می شوند.
۱- نخی
۲- لباسهای الیاف مصنوعی
۱- لباس نخی (غارپیمایی سبک)
معمولا از جنس کتان هستند و در غارهای خشک کاربرد دارند ولی زود فرسوده میشوند.
۲- لباسهای الیاف مصنوعی
این نوع لباسها برای حرکت در زیر آبشارها و محلهای مرطوب به کار می روند و از نفوذ آب به بدن جلوگیری می کنند. لباسهای نوع تگزانیر مقاومتشان زیاد بوده و برای کارهای ویژه که حتی لباسهای نایلونی نیز پاره می شوند بسیار مفید است لباس رویی از مدل (اورال) می باشد و از مواد مصنوعی PVC ساخته می شوند و در نوعی دیگر از مواد پلی اورتان هستند که هم ضد آب هستند و هم بدن در آن تنفس می کند.
کفش غارنوردی:
بهترین حالت برای یک کفش مناسب برای غارنوردی این است که کفش در مرحله اول باید دارای زیره ای محکم و مقاوم باشد تا به راحتی بتوان بر روی جاهای تیز و برنده قدم برداشت و در عین حال باید خاصیت چسبندگی آن مناسب باشد و همچنین چکمه های بلند لاستیکی این امکان را می دهند تا به راحتی در مناطق خیس و گل آلود حرکت کنیم.
دستکش:
دستکش غارنوردی باید محکم و در عین حال انعطاف پذیر باشد. مزیت استفاده از دستکشها حفاظت از دستها در برابر رطوبت و خراشیدگی های احتمالی است و در عین حال از آلوده شدن گل و لای جلوگیری می شود.
ساک غارنوردی یا کیسه حمل بار در غار:
این ساکها باید کم حجم بوده و قطرشان باید طوری باشد که بتوان به راحتی از یک حفره ۶۰ سانتی متری عبور داده شوند جنس پارچه آنها مقاوم و سبک بوده و می توان جهت کار در غارهای آبی از ساکهای ضد آب استفاده کرد حداکثر ارتفاع و قطر این ساکها نباید بیش از ۸۰ و ۴۰ سانتی متر باشد بهتر است از نظر فیزیکی به شکل یک استوانه ساخته شود.
کلاه کاسکت:
وسیله ای مناسب جهت حفاظت سر در برخورد با دیوارها و یا ریزش سنگ. از مشخصات یک کلاه کاسکت ایده آل سبک و نرم و در عین حال مستحکم باشد. کلاه باید دارای بند مضاعف برای بستن در زیر چانه باشد و ضمناً باید در روی آن سوراخ هایی جهت تهویه پوست و سر تعبیه شده باشد و محلی برای نصب چراغ پیشانی در جلوی کلاه در نظر گرفته باشند. این کلاه ها دارای رگلاژ قطری سر برای تنظیم هستند و فاقد لبه طراحی می گردد.
