به گزارش بام نیوز، مهرداد شهلایی در سال ۹۷ باشعار «اماس هرگز من را متوقف نخواهد کرد»، به عنوان دومین فرد مبتلا به این بیماری در جهان، قله اورست را فتح کرد.
بعد از بیماری بسیار ضعیف شده بودم و برای طی کردن دوران نقاهت بهتوصیه دکتر باید ورزش میکردم. مدتی خودم را با بازیهای گروهی مثل فوتبال و والیبال مشغول کردم، اما بهخاطر مشکلی که در کنترل کردن عضلات مثانه داشتم، مرتب به سرویسبهداشتی نیاز پیدا میکردم و افراد گروه از این قضیه ناراحت میشدند و نمیتوانستند شرایط را بهخوبی درک کنند. بعد از آن با تشویق و حمایتهای یکی از دوستان در محلکارم دوچرخهسواری را بهشکل جدی شروع کردم و تا همین امروز مشغول ورزش هستم.
ورزش کردن در این روزها حکم تجدید قوا دارد تا بتوانیم انرژی و انگیزه کافی را برای بازگشت به زندگی روزمره خود پیدا کنیم.»
من تا به امروز سهبار از مرگ حتمی نجات پیدا کردهام! بار اول زمانی بود که به بیماری اماس مبتلا شدم و بینایی و توانایی حرکتی خود را از دست داده بودم. بار دوم درزمان فتح اورست در ارتفاع ۸ هزار متری دچار برف کوری شدم، نمیتوانستم مسیر را دنبال کنم و در آن کولاک کوهستان هرلحظه با مرگ دستوپنجه نرم میکردم. بار سوم حدود یک سال پیش بود که هنگام دوچرخهسواری تصادف وحشتناکی کردم و بعد از چندین عمل سنگین شکر خدا سلامتیام را بهدست آوردم.
در تمام این سالها، حمایتها و تشویقهای خانواده، همسر و برادرم کمک بسیار زیادی به من کرد و بدون شک همراهی آنها باعث شد برای ادامه مسیری که در آن هستم، مطمئنتر شوم.
تصمیم گرفتم ابتدا قله ۷ هزار و ۵۴۸ متری موستاقآتا در کشور چین را که ازنظر ارتفاع نزدیک به اورست بود ، فتح کنم و اگر موفق شدم، سراغ اورست بروم. در این سفر که حدود دو ماه بهطول انجامید، لحظههای بسیار سختی را پشتسر گذاشتم. ما کوهنوردان ضربالمثل معروفی داریم که میگوید: «قهرمان خوب، قهرمان زنده است.» من زمانی که در ۱۰۰ متری قله بودم ،بعد از پشت سر گذاشتن یک پیچ خطرناک دیگر نمیتوانستم ادامه دهم. ازطرفی پیش از سفر به خانوادهام قول داده بودم که اگر خطری تهدیدم کرد، از راهی که رفتم بازگردم. اما استراحت کوتاهی کردم تا توانایی لازم را بهدست آورم و در آن لحظه باخودم گفتم شاید بازگشت من برای افرادی که همراهم هستند، تاثیر منفی داشته باشد، بنابراین دوباره برخاستم و قدم برداشتم.
ما آدمها بیماری را انتخاب نمیکنیم، اما روش زندگی با بیماری انتخاب ماست و اگر روش درستی را انتخاب نکنیم مقصر خود ما هستیم. من در تمام
این ۳۰ سال تلاش کردم تا راهحلی برای مشکلات مربوط به بیماریام پیدا کنم و از این بابت و موقعیتی که در آن هستم، خوشنودم.