به گزارش بام نیوز، با پایان یافتن فصل زمستان ۲۰۲۰-۲۰۲۱، آمار قلههای صعود شده در زمستان هشتهزار متریها نیز تغییر چشمگیری داشته است. چوآیو همچنان بیشترین صعودکننده را دارد و اکنون K2 پس از این کوه قرار گرفته است. همچنین در آمار ملیتها نیز نپال پس از لهستانیها دومین کشور در رتبهبندی است.
زمستان ۲۰۲۰-۲۰۲۱ با اولین صعود زمستانی K2 به پایان رسید. ده نپالی در ۱۶ ژانویه موفق به صعود قله شدند و به بخشی از تاریخ صعودهای زمستانی برروی ۸۰۰۰ متریها پیوستند. اگر از اهمیت تاریخی صعود آنها بگذریم، آمار هشت هزارمتریها نیز تحت تأثیر این صعود قرار گرفته است. بنابراین، زمان مناسبی برای به روزرسانی، بررسی و ارزشگذاری صعود آنها است.
۵۸ صعود زمستانی و فقط دو زن
در مجموع از زمان صعود لزک سیچی و کریستوف ولیجکی به اورست در ۱۷ فوریه ۱۹۸۰، اکنون نام ۵۸ کوهنورد در صعود هشت هزار متریها ثبت شده.
در این آمار نمایندگی زنان به دو مورد محدود میشود. اولین نفر ماریان چاپیوسات سوئیسی بود که در ۱۰ فوریه ۱۹۹۳ به قله چوایو رسید. پس از او نیز الیزابت رول فرانسوی در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۸ قله نانگاپاربات را صعود کرد.
بزرگترین گروه صعود در سرسختترین قله
برای شروع لازم به ذکر است که نیرمالا پورجا، گلجه شرپا، مینگمادیوید شرپا، مینگماتنزی شرپا، پمچیری شرپا، داواتمبا شرپا، مینگماگیالجه شرپا، داواتنزین شرپا، کیلیپمبا شرپا و سونا شرپا بزرگترین گروهی را که برای نخستین بار برفراز یک ۸۰۰۰ متری در زمستان ایستادند تشکیل دادهاند. هیچ اعزامی تا پیش از این صعود این همه افراد را برفراز یک قله قرار نداده بود.
پیش از K2, هیات اسپانیایی در زمستان ۱۹۹۳ توانسته بود با ایستادن شش کوه نورد در دو مرحله چوآیو را صعود کنند. در ۸ فوریه، لولو گونزالس، فرناندو گوئرا، خوزه مانوئل مورالس و مانولو سالازار به قله رسیدند و در ۱۰ فوریه، ماریان چاپیوسات سوئیسی و میگوئل آنخل سانچز آرژانتینی از همان تیم قله را کردند.
از طرف دیگر، در طول تاریخ ۴۱ ساله هشت هزارمتریها در زمستان، افرادی بودهاند که به تنهایی به قلهها رسیدهاند و البته همه آنها این کار را در دهه ۸۰ انجام دادند: یاسوو کاتو ژاپنی اورست را در ۲۷ دسامبر ۱۹۸۲، جئونگ-چل لی کرهای کانچن چونگا را در۲ ژانویه ۱۹۸۸، فرناندو گاریدو اسپانیایی چوایو را در ۶ فوریه ۱۹۸۸ و کریستف ویلیجکی لهستانی لوتسه را در ۳۱ دسامبر ۱۹۸۸ صعود کردند. لازم به ذکر است دو نفر نخست بخش نهایی صعود را تنهایی و دو نفر دوم به شکل تمام یا تقریبا کاملا انفرادی از کمپ اصلی صعود کردند.