اسفندیار خزائی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار بام نیوز با بیان اینکه یکی از رویکردها و سیاست های محوری این اداره کل احاله مدیریت پارک های جنگلی در این استان است افزود: مدیریت پارک های موجود در حریم شهری به شهرداری و پارک های خارج از حریم شهری به بخش خصوصی و بسیج سازندگی محول می شود.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان ادامه داد: با واگذاری پارک های جنگلی، بهسازی، بازسازی، زیباسازی و چابک سازی صورت می گیرد چراکه با این واگذاری ها شاهد ایجاد تاسیسات زیر ساختی در این پارک ها برای ارائه خدمت به مردم هستیم.
خزائی با بیان اینکه نظارت منابع طبیعی بر پارک ها حتی بعد از واگذاری هم ادامه دارد گفت: تاکنون مدیریت پارک های جنگلی دست کاشت حیدره، پارک جنگلی سد اکباتان، شیرین سو کبودراهنگ، کرفس رزن و پارک جنگلی تپه ابوذر نهاوند به شهرداری ها واگذار شده و ۴۰ هکتاری میر «رضی الدین آرتیمانی» نیز در دستور کار است.
وی خاطرنشان کرد: تلاش مجموعه منابع طبیعی تبدیل کردن پارک های جنگلی به پارک های فرامنطقه ای است هر چند با توسعه پارک ها شاهد بر هم خوردن و تخریب خاک خواهیم بود اما در مقابل می توان گونه های جدید که رشد آنها نیازمند خاک به هم خورده است، را کاشت.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان واگذاری مدیریت پارک های جنگلی را راهکاری اصولی و مهم برای حفاظت و حراست از آنها با بهره گیری از مشارکت شهرداری ها دانست که می‌تواند علاوه بر کارآفرینی و اشتغالزایی، ثمرات ارزشمندی در خصوص مراقبت از جنگل‌ها در مقابل تصرف احتمالی، جلوگیری از آتش سوزی و حتی کمک به غنای پوشش گیاهی منطقه داشته باشد.
خزائی افزود: این استان دارای ۱۲ منطقه دارای پوشش جنگلی با ذخایر جنگلی به وسعت ۲ هزار و ۷۹۵ هکتار است همچنین یک هزار و ۴۴۱ هکتار جنگل طبیعی در حاشیه راه ها وجود دارد که نیازی به آبیاری ندارند.
وی ادامه داد: سالانه یک هزار جنگل کاری از سال ۹۸ در دستور کار منابع طبیعی همدان قرار گرفت که سپس مقرر شد این رقم به سالانه ۲ هزار هکتار افزایش یابد یعنی یک هزار هکتار جنگل کاری و یک هزار هکتار زراعت چوب باشد.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان افزود: میزان تولید نهال در نهالستان ملایر در سال ۹۷ حدود ۴۰۰ هزار اصله در سال بود که در سال ۹۸ به حدود ۵۵۰ هزار اصله و سال گذشته به ۸۰۰ هزار اصله در سال رسید.
خزائی بیان کرد: اداره منابع طبیعی در کاشت نهال به طور حتم سازگاری با طبیعت را مورد توجه قرار داده همچنین با توجه به کمبود منابع آبی، درختانی غرس می شوند که بعد از گذشت پنج تا ۱۰ سال دیگر نیازی به آبیاری نداشته باشند.
