به گزارش بام نیوز، کشور پاکستان با وجود مساحت زیادی از قلل مرتفع قراقروم و هیمالیا، بخصوص وجود ۵x۸۰۰۰ متری در این کشور، سال‌ها است از دیگر کشور کوهستانی آسیا، نپال و همینطور همسایه‌های خود هند، چین و ایران در رشته کوهنوردی عقب‌تر است و علی‌رغم شرایط مناسب ورود گردشگر به این کشور بدلیل مشکلات مرزی با هند و افغانستان و نزاع داخلی نتوانسته شرایط رشد کوهنوردی خود را فراهم سازد.
نخستین کوهنورد پاکستانی که توانست برفراز مرتفع‌ترین کوه این کشور، K2 بایستد اشرف امان بود که راه را برای ورود سایر هموطنانش فراهم ساخت. «نظیر صبیر»، «شیرخان»، «حسن سدپارا»، «محمدعلی سدپارا» و … کوه‌نوردانی بودند که بعدها به نامداران کوهنوردی دنیا در هیمالیا نیز تبدیل شدند و محمدعلی با صعود زمستانی نانگاپاربات در کنار نامدارانی چون «سیمون مورو» و «الکس تکسیکون» قرار گرفت.
هم اکنون شرکت‌های نپالی هم توانسته‌اند با کسب تجربه از شرکت‌های اروپایی و آمریکایی راه حمایت از تیم‌های خارجی را بیآموزند که خود زمینه حمایت از کوه‌نوردان این کشور را فراهم خواهد ساخت.
در دو روز گذشته شانزده کوهنورد پاکستانی به دو قله برودپیک و گاشربرومII دوازدهمین و سیزدهمین قلل مرتفع دنیا صعود کردند تا نشان دهند کوه‌نوردان این کشور تنها باربرهای ارتفع نیستند و می‌توانند همچون کوه‌نوردانی زبده وظیفه هدایت سایرین را نیز برعهده گیرند.
گویا باید منتظر ظهور نسلی‌نو و کارآمد در میان کوه‌نوردان آسیایی از دل قلل مرتفع قراقروم بود که قدر کوه‌های کشورشان را خوب درک کرده‌اند. کشمیر و هونزا منبعی تمام نشدنی است از کوه‌نوردان خود ساخته، اگر نزاع‌های بی‌ثمر اجازه دهد!
