گزارش صعود قله پراو ۱۳۹۸

بنام خالق زیبایی ها

گزارش صعود قله شیخ علی خان زنگنه (پراو) و گردش در شهر کرمانشاه

( پراو در زبان محلی به محل پر آب گفته می شود)

در تقویم باشگاه، تاریخ ۲۹ الی ۳۰ فروردین اجرای یکی از قلل طرح سیمرغ ثبت شده بود. اینبار با توجه به شرایط فصلی نوبت صعود قله پراو بلند ترین کوه استان کرمانشاه بود.

روز چهارشنبه ۲۸ فروردین ساعت ۲۰ از ترمینال غرب با یکدستگاه اتوبوس راهی کرمانشاه شدیم.

روز پنجشنبه ۲۹ فروردین ساعت ۴:۳۰ صبح به منطقه چال آبه (در گذشته در فصل بهار در این منطقه آب جمع میشده و برکه ای ایجاد میشده به همین دلیل اینجا چال آبه نام گرفته) نزدیکی شهر کرمانشاه رسیدیم، با ملاقات دوستان مهمان نواز کرمانشاهی آقایان آرش لطف الهی و فرسان چابکی عزیز خستگی سفر از تنمان رفت.

با مینی بوسی که تدارک دیده شده بود بسمت ساختمان محیط بانی حرکت کردیم، بعد از حدود ۱۵ دقیقه به درب محیط بانی رسیدیم. لباس ها را تعویض کردیم، موقع اذان صبح بود، بعد از اقامه نماز صبح، پیمایش را حدود ساعت ۶ از درب محیط بانی از ارتفاع ۱۴۰۰ متری شروع کردیم. حدود ۲۰ دقیقه طول کشید تا مسیر مسطح ۳ کیلومتری را تا ابتدای پاکوب طی کنیم، از اینجا شیب نسبتا تندی پیش رو داشتیم. سه مسیر برای صعود تا چشمه پیش رو داشتیم، سمت راست مسیر آبشار پونِلهِ، روبرو مسیر خاطون بان، سمت چپ مسیر عشایری بود. آقای چابکی راهنمای محترم ما مسیر خاطون بار را ادامه دادند شیب نسبتا تند بود، حدود ۶۰ دقیقه طول کشید تا بالای خاطون بار در ارتفاع ۲۱۷۰ متری باشیم، از اینجا حدود ۶۰ تا ۷۰ متر ارتفاع کم کردیم تا به چشمه دو زَری (به زبان کردی راه عبور دزدان) رسیدیم. ساعت ۸ بعد از کمی استراحت و صرف صبحانه راهی تابلوی خسته نباشید شدیم، شیب تندی را با گذر از برفچال ها طی کردیم تا ساعت ۱۰:۳۰ در ارتفاع ۲۸۰۰ متری به تابلوی خسته نباشید که تقریبا تمام آن زیر برف بود رسیدیم، بعد از گرفتن چند عکس یادگاری بخاطر برف زیاد از مسیر زمستانی یا همان مسیر بیولوژی بسمت پناهگاه پراو ادامه دادیم بعد از حدود یکساعت به پناهگاه میدان  پراو در ارتفاع ۳۱۰۰ متری رسیدیم، مقداری از لوازم را داخل پناهگاه قرار دادیم و بسمت قله ادامه مسیر دادیم، شیب زیر قله را به آرامی طی کردیم حدود ۴۰ دقیقه طول کشید تا تمام اعضای تیم به قله پراو در ارتفاع ۳۴۰۵ متری برسیم، ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه بود صعود ما تقریبا ۶:۳۰ ساعت بطول انجامید. بعد از گرفتن عکس های یادگاری بسمت پناهگاه سرازیر شدیم، ناهار را میل کردیم، شرایط جوی خوب نبود و باید زودتر ارتفاع کم میکردیم پس بعد از استراحت و صرف ناهار بالافاصله بسمت پایین حرکت کردیم بعد از تابلوی خسته نباشید باران نسبتا شدیدی شروع به بارش کرد که تا نزدیکی چشمه دوزَری ادامه داشت، وقتی به چشمه رسیدیم باران قطع شد، استرحت کوتاهی داشتیم تا دوستان پوشاک خیس خود را تعویض کنند. به پیشنهاد دوستان کرمانشاهی ادامه مسیر را از سمت آبشار پونِله برگشتیم قدری مسیر طولانی تر شد ولی مسیر بسیار زیبا بود و ارزشش را داشت، حدود ساعت ۱۸:۳۰ کنار مینی بوس بودیم و برنامه صعود قله پراو به پایان خود رسید. همه اعضای تیم راهی شهر کرمانشاه در آنجا آقای سجاد ورمرزیار یکی دیگر از دوستان خوب کرمانشاهی منتظر ما بود، شام بعد از صعود میهمان این عزیز بودیم. بعد از شام  به گشت گذار در شهر پرداختیم سپس به محل اقامتمان که منزل آقای آرش لطف الهی بود رفتیم.

روز چمعه ۳۰ فروردین: بعد از صرف صبحانه گشت کوتاهی در شهر داشتیم البته ار سوغات کرمانشاه هم قافل نشدیم، به کارگاه نان برنجی پزی حاج نصراله نوری که به خانواده آقای سجاد ورمرزیار تعلق داشت رفتیم، بعد از کلی پذیرایی توسط ایشان خریدمان را انجام دادیم و ساعت ۱۳ بسمت تهران حرکت کردیم، ساعت ۲۱ ترمینال غرب بودیم و این برنامه با خاطرات خوبش به پایان رسید.

نکته قابل توجه این برنامه جدائی از مسیر زیبای صعود این قله مهمان نوازی دوستان کرمانشاهی ما بود که واقعا در کلمات نمی گنجد، جا دارد در این مجال از راهنمای دوست داشتنیمان  آقای فرسان چابکی، دوست عزیم آقای آرش لطف الهی و دوست مومن و با صفا اقای سجاد ورمرزیار تشکر ویژه داشته باشم.

نگارنده گزارش: آقای مجید دلنوا

رهنمای مسیر: آقای فرسان چابکی

سرپرست برنامه: آقای آرش لطف الهی

و اما گزارش تصویری صعود: