3

زنده در مه

  • کد خبر : 69229
  • 06 بهمن 1400 - 4:26
زنده در مه
بام نیوز: یکی از چیزائی که خیلی از کوهنوردا میگن ؛ اینه که دلم میخواد بزنم به کوه ، برم و برم تا جائی که گم و گور بشم ! حتی کسی نتونه پیدام کنه ، خودم باشم و خدای خودم ، خودم باشم و کوه .

اینکه یکی به شما بگه : دلم میخواد خودمو بکشم ، در نگاه اول حس بدی رو در شما ایجاد میکنه و مجموعه ای از سوالات رو توی ذهنتون بوجود میاره .
از خودتون میپرسین چرا میخواد اینکارو بکنه !؟ به کجای خط رسیده که واسش بهترین کار خودکشیه ؟
یا چرا اینو به شما میگه ؟ و چراهای زیادی رو میکاره توی مغز آدم .

یکی از چیزائی که خیلی از کوهنوردا میگن ؛ اینه که دلم میخواد بزنم به کوه ، برم و برم تا جائی که گم و گور بشم ! حتی کسی نتونه پیدام کنه ، خودم باشم و خدای خودم ، خودم باشم و کوه .

البته نمیشه قضاوت درستی روی این طرز فکر داشت ، چرا که عوامل زیادی باید وجود داشته باشه که یکی بخواد خودشو گم و گور کنه . اما چه دلائلی ؟
اولین دلیل این تصمیم ، تنهائیه . آدمی که تنها باشه و هیچ نگاه دلواپسی رو (البته از نگاه خودش) به دنبال خودش نبینه ، یه همچین ادعائی میکنه ، البته گاهی انتخاب اینکه آدم کجا بمیره و چطوری بمیره ، دست خودشه . مثل اینه که بره و از بالای یک بلندی خودشو پرت کنه پائین . خلاص .

اما افسردگی های ناشی از تنهائی نه تنها به خود شخص آسیب میزنه ، بلکه جامعه اطرافش هم ازین تصمیم به ظاهر شخصی بی آسیب نمیمونه .

پس از حادثه ۵ دی ۹۹ ، روزی یکی از کوهنوردا نشسته بود جلوی دوربین و میگفت حادثه اتفاق میفته و اونی که میزنه به کوه میدونه که داره کجا میره ، میدونه که شاید بمیره ، پس بجای اینکه بهش خرده بگیریم که چرا توی شرایط نامساعد رفت و برنگشت ، به تصمیمش احترام بذاریم ، اون انتخابشو کرده ، دوست داشته اینطوری زندگی کنه و بمیره ، چرا پشت سرش حرف میزنین ؟ چرا میگین : چرا رفت ؟

با اینکه از پایه به این نوع تفکر نقد دارم ، اما باید یه سوال ازینجور آدما پرسید . اول اینکه تو با چه استنادی میگی کسی دوستت نداره ؟ با چه دلیلی خانواده تو میداری زیر پات ؟ تو در قبال خودت و خانواده ات مسئولی ؟ پدر و مادرت چه گناهی دارن که باید از تصمیم تو تبعیت کنن !؟ همسر و فرزندانت چه باید بکنن که تصمیم تو کاملا شخصی و خودخواهانه س ؟ آسیب های اجتماعی این مدل زندگی و مرگ یقه همه رو میگیره ، و چهرۂ ورزشی که با اخلاق پا گرفته ، خدشه دار میشه .

وقتی که یه جائی رو مه فرا گرفته ، و یه عده ای در اون مه راه میرن و همدیگه رو نمیبینن ، دلیل بر عدم وجودشون نیست . اگه توی روز آفتابی ستاره ها رو نمیبینیم ، دلیلی به نبودنشون نیست .
همه چی اطراف ما هست ، گاهی دیده نمیشه و قطعأ رفتن و مردن یه آدم ، دلیل بر حذف شدنش نیست . آدما رو نمیشه فراموش کرد .
خودکشی در کوهستان هیچ پایه و اساس درستی نداره ، هیچکسی در کوهستان نمیمیره ، فقط توی مه دیده نمیشه .
چیزی که میمیره اونی نیست که خودشو مثلأ کشته و راحت کرده ، باورهای درستیه که با یک تصمیم نادرست از بین میره . #کوهنوردی باید آدمو قوی کنه ، اگه نمیکنه کوله مون رو آویزون کنیم سنگین تریم .

 

لینک کوتاه : https://www.bamnews.ir/?p=69229

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.