به یاد جانباختگان حادثه تلخ بهمن‌دیزین
گرامی باد یاد، نام و خاطره هشت عزیزی که در حادثه سقوط بهمن محور شمشک / دیزین در ۱۵ بهمن ماه ۱۳۸۸ جان خود را از دست دادند.
حادثه بهمن دیزین چنان تلخ بود که طعم آن پس از یک دهه همچنان آزار دهنده است و از اذهان پاک نمی‌شود. و شاید اگر رشادت آن شش جوانمرد گروه نبود این حادثه تا ابد غیر قابل هضم بود.
جامعه ورزشی کوهنوردی طی سال‌ها و دهه‌های اخیر همنوردان زیادی را از دست داده است.
بجز گروهی که به دلیل کهولت سن ازمیان‌مان رفته‌اند، عده زیادی از بدحادثه در کوهستان و براثر حوادث مختلف جان باخته‌اند.
عجیب آنکه این حوادث هیچ‌گاه برایمان عادی نمی‌شوند و پس از هر حادثه‌ای، گویی که نخستین بار است، به دنبال کالبدشکافی و تحلیل آن هستیم! که البته کار ارزشمندی است.
اما مشابهت حوادث به قدری است که انسان را حیران می‌کند، چرا از حوادث گذشته درس نگرفته‌ایم و دائما در حال تکرار آنها هستیم؟!
در حادثه سقوط بهمن محور شمشک/دیزین آنچه هویدا شد نابسامانی زیاد در امداد کوهستان بود. چه در زمان سقوط بهمن و ورود شتاب‌زده همنوردان فرد بهمن زده و مدیریت آشفته محل، و هم نابسامانی در امداد پیست اسکی و امداد جاده‌ای! گویی همگی فقط برای تخلیه اجساد جان باختگان آموزش دیده‌اند!
پس از آن هم گذرا از کنار خانواده‌های داغدار و مصیبت‌زده عبور کردیم و گاهی حتا با کنایه آنها را نیز متهم نمودیم!
تریبون مراسم‌هایمان عمدتا در اختیار کسانی بوده که از خطاها آگاه و بیشتر به دنبال انحراف اذهان از اصل ماجرا بودند. همان‌ها که با نگاه مشتری به کوهنوردان، آنها را سیبل بهمن قرار دادند و متاسفانه در پشت مسئولین پنهان ماندند.
درس‌های حادثه سقوط بهمن دیزین همچون بسیاری از خطاها در زیر سپیدی بهمن پنهان ماند تا از آنها هیچ نیاموزیم، جز انحراف اذهان به سمت کوه.
و خدا را شاکریم که کوه‌ها را برایمان حفظ می‌نماید تا مامن غصه‌های همنوردان فقیدمان باشند.
و شما خانواده‌های داغدار، هرگاه از قطعه نام‌آوران خسته شدید به پهنه «کلون بستک» و «میشک دره» (محل سقوط بهمن) به ما بپوندید تا یاد همنوردان‌فقیدمان‌را گرامی بداریم…
*آخرین کلام زنده‌یاد «سعیدطاهری» در زیر بهمن
