آسمان یک دست آبی فیروزه ای رخ نشان
می دهد، وقتی که پنبه های سفید رنگ ابرهای استوار در همه جا سایه افکندند. رودی که
شریان های وجودش به هم پیوند داده شدند تا با همدلی و هم آغوشی خود به مسیر اصلی خود برسند وصحنه یک پارچه ای از طغیان از هم گسیخته به نمایش در آوردند.
خشکی کویر مانند، گرداگرد دریای کوچکی از حیات زندگی قرار گرفته است تا بسان کوه، پشتوانه آن رود آرام و ساکن گردد و این ها نشانه است، نشانه از عظمت پروردگاری که نظم و آفرینش نظیری ندارد و چه بس نقاشی به تصویر کشیده بی نقصی….!
📸 استاد حسن نجاریان
