آمار حوادث ناگوار و خطرناکی که طی چندین سال گذشته رخ داده و متاسفانه منجر به جان باختن عزیزان ما گردیده نشان دهنده آن است که اکثر این عزیزان کوهنوردانی با تجربه و زبده بوده اند.
ایراد کار کجاست ؟
عموم کوهنوردان ما به موازات ارتقاء سطح تخصصی کوهنوردی خویش بدنبال کارهای بزرگتر و با نام و نشان تر می گردند و درصد ریسک را بالاتر می برند و این ریسک کردن ها به مرور زمان به حدی میرسد که رعایت احتیاط را تحت تاثیر قرار داده و به فراموشی می سپارد.
رعایت احتیاط شرط اول و الفبای فراموش نشدنی کوهنوردی است.
اعتماد به نفس بالاتر از مرز توانایی را اعتماد به نفس کاذب گویند.
بیاد داشته باشیم :
حوادث بی رحم کوهستان در کمین ما نشسته و کوچک و بزرگ و مبتدی و حرفه ای نمی شناسد، همه چیز بستگی به یک لحظه بی احتیاطی در موقعیت و عیب در تجهیزات دارد.
یقین بدانیم بی پروایی و ریسک بالا در کوهنوردی با ذات کوهنوردی هوشمندانه سازگار نیست.
اعتماد به نفس در کوهنوردی لازم است !
اما نه با گذشتن از چارچوب اصول کوهنوردی و گذر از خطوط قرمز احتیاط.
