به گزارش بام نیوز، «استفان ونبلز» در ساعت ۱۵.۳۰ عصر ۱۲ می ۱۹۸۸ به تنهایی برفراز قله اورست ایستاد. او اولین کوهنورد بریتانیایی بود که بدون بهره‌گیری از کپسول اکسیژن مصنوعی به اوج بام دنیا گام می‌نهاد. ونبلز عضو تیمی آمریکایی بود که قصد گشایش مسیر بررخ شرقی اورست از مسیر یخچال کانشونگ را داشتند.
سایر اعضای تیم به نام‌های «رابرت اندرسون» و «اد ویستر» آمریکایی و «پل تییر» کانادایی بودند. هر چهار نفر از مسیر شرقی به گردنه جنوبی رسیدند، اما «پل تییر» تصمیم گرفت از آنجا بازگردد، زیرا نگران نشانه‌های بیماری ارتفاع بود. سه نفر دیگر از بخش نهایی مسیر عادی ۱۹۵۳ صعود را ادامه دادند، اما اندرسون و ویستر از بیم سرما و شب مانی در فضای باز مجبور شدند از قله جنوبی بازگردند. در همین حال ونبلز به تنهایی در ساعت ۱۵.۴۰ به قله رسید. او نزدیک غروب به پایین بازگشت و تصمیم گرفت در فضای باز در ارتفاع حدود ۸۶۰۰ متری بیتوته کند، زیرا با ادامه مسیر در تاریکی خطر سقوط او را تهدید می‌کرد. اندرسون و ویستر شب را کمی پایین‌تر در چادر رها شده ژاپنی‌ها سپری کردند. صبح روز بعد هر سه به اتفاق به سمت چادرهای خود در گردنه جنوبی بازگشتند. آنها سه روز دیگر زمان برد تا در یک عقب نشینی حماسی به کمپ اصلی جبهه کانشونگ برسند. هر سه کوهنورد دچار سرمازدگی شدند که ویستر بدترین آسیب را دید. او بعدها به عنوان نخستین کوهنورد آمریکایی به عضویت باشگاه ۱۴x۸۰۰۰ متری درآمد.
پی نوشت- شب گذشته «استفان ونبلز» در “آلپاین کلاب لندن” به ادای سخنرانی در مورد آن شب فراموش نشدنی پرداخت.
– ونبلز داستان صعود سال ۱۹۸۸ را در کتاب “اورست؛ جبهه کانشونگ” به رشته تحریر درآورد.
مهمترین کتاب «استفاون ونبلز» نیز بدون تردید “هیمالیا؛ به روش سبک‌بار” می‌باشد.
