در ابتدا باید هشدار بدهم که ممکن است با خواندن این متن کمی نگران شده و بترسید .
پرسیدن اینکه شما فردی ترسو و محتاط هستید یا نه ، از نگاه نخست کمی آزاردهنده است ، اما تاکنون مزایا و معایب ترس در برنامه های کوهنوردی و گلگشتی را مورد بررسی قرار داده اید ؟
یک گروه کوهنوردی مقیاس کوچک تری از یک جامعه متمدن امروزی است . اما تا چه میزان این جامعه کوچک ، کارآمد خواهد بود ؟ جامعه کارآمد و متکی به خود ، فرض را بر این می گذارد که از مجموعه افرادی تشکیل شده است که همه اعضای آن ، خود را موظف به انجام تکالیف اخلاقی در قبال یکدیگر می داند و در این حوزه به هم اطمینان داشته و به راحتی می شود به هم اعتماد کرد .
اما این اعتماد تا کجا منطقی به نظر می رسد ؟ آیا ترس از آسیب های ناشی از اعتماد بیمنطق ، ترسی منطقی است؟
شنیدن اخبار ناخوشایند رفتارهای غیر حرفه ای و نامناسب سرپرستان گروه با اعضا ، اعضا با اعضا ، در برنامه های کوهنوردی و گلگشتی ، روز به روز رو به افزایش است . چرا ؟
اعتماد بیش از اندازه به مدیران و سرپرستان و مربیان و همنوردان یک گروه یا باشگاه کوهنوردی ، آسیبهایی را متوجه کسانی خواهد کرد که بی محابا و بدون سنجشگری ، ترس از روابط را نادیده گرفته و پا به راهی می گذارند که پایان خوشی را برایشان رقم نمیزند .
این که می بایست در برابر بسیاری از چیزها درجه هوشیاری بالایی را به کار برده ، و مراقب باشیم کار پسندیدهای است . مانند جذابیت ، که بسیار سوءظن برانگیز و غلط انداز است . جذابیت و افسونگری همیشه میتواند ابزاری برای عملی کردن یک خواسته و دل بردن از کسی ، به منظور واداشتن به کاری با مسلط شدن بر او با فریب و فریبایی باشد .
فیلسوف دانمارکی گولستروپ میگوید : ما پیشاپیش به هم اعتماد میکنیم و کاملاً طبیعی ست ، که اگر جز این بود رفتاری خصومت آمیز با زندگی است . اما اعتماد کردن میتواند شما را به دست دیگری بسپارد و بی دفاع کند .
اینکه فدراسیون کوهنوردی در یک اقدام منفعت طلبانه و بدون چارچوب ، اقدام به برگزاری کلاس های مربیگری نموده و افرادی را به جامعه کوهنوردی به عنوان مربی کوهستان در رده های گوناگون معرفی می نماید ، چه خطراتی را در بر دارد ؟
آیا آموختن صرف موارد تکنیکی و گذراندن کلاس ها ، تضمین کننده مبانی اخلاقی و تبعات ناشی از بی اخلاقی بعضی از این مربیان تازه وارد خواهد بود ؟
مربیان جویای نام و پول ، که برای پر کردن برنامه های کوهنوردی و گلکشتی خویش ، هر آپشن غیر اخلاقی را در برنامههایشان میگنجانند ، میتوانند مورد اعتماد کوهنوردان و خانوادههای آنها باشند !؟
تا جایی که یک مربی و سرپرست گروه برای اعمال نفوذ و تثبیت اقتدار خویش ، از اعضای خود سفته و اوراق تضمینی دریافت نماید و همین بستر مناسبی خواهد بود که دختران و زنان نا آشنا به قوانین برگه های ضمانت آور ، در چنگال افرادی گرفتار شوند که از فیلتر اخلاقی هیچ ارگان اخلاقمداری گذر نکرده اند .
در اینجا به پرسش نخست نوشتار برمیگردیم ؛ آیا شما فردی ترسو و محتاط هستید یا شجاع ؟ آیا در روابط اجتماعی خود در کوهستان ، جانب احتیاط و موشکافی را رعایت می کنید ؟ یا بدون هیچ پژوهشی پا به برنامه ای می گذارید که سرانجامی جز پشیمانی برای خود و سرافکندگی برای خانواده تان ندارد.!؟