اینکه طرح_سیمرغ را عده ای خوب و تعدادی دیگر بد می دانند ، به جای خود ، امشب بنا دارم منصفانه بنویسم ، زیرا از وظایف صاحب قلم ، منصفانه نوشتن است .
یکی از بهترین ویژگی های طرح را که نمی‌شود کتمان کرد ، ایجاد روابط دوستانه مابین کوهنوردان مناطق مختلف کشور ، به واسطه ی نیاز به هماهنگی برنامه‌های ۳۱ گانه ، و دریافت کمک و راهنمایی از سوی کوهنوردان بومی منطقه ، و ایجاد دوستی های ماندگار ، و لاجرم به وجود آمدن روابط عمیق و دوستانه بین کوهنوردان است .
روابطی که در نگاه نخست ، یکی از آرمان های نخستین در فرهنگ ورزش کوهنوردی ست ، بدین درونمایه که همواره چون کوه ، پا به پای هم ، و پشتیبان هم باشیم ، بدور از نگاههای قومی و مذهبی و جنسیتی .
نقد طرحی که با انتقادات بسیاری از سوی جامعه کوهنوردی ، به لحاظ نظارت و اجرا و نه البته از نگاه نگارنده در نظریه‌پردازی روبرو گردید ، کار بسیار سختی است ، چرا که در کنار کاستی‌ها ، نکات مثبتی نیز به چشم می‌خورد ، و وظیفه قلم ایجاب می‌کند که منصفانه برخورد نماید .
به گفته مدافعان طرح سیمرغ ، چنانچه این طرح پایه ریزی نمی شد ، هیچگاه انگیزه ای برای صعود به ارتفاعات مهجور و ناشناخته کشور به وجود نمی‌آمد ، دیدگاه درستی ست ، با این دیدگاه نمی‌شود مخالف بود ، چرا که برای یک بار هم ، دیدن قله هائی که در سخت‌ترین شرایط جغرافیایی بر تارک زمین جا خوش کرده اند ، جذاب و دوست داشتنی ست .
و اما برای رسیدن به این منظور ، نیاز به آشنایی و دوستی و همکاری با کوهنوردانی است که به منطقه آشنایند ، و این یعنی شروع دوستیهای ماندگار ….
چه کسی می توانست کوهنوردی از مشهد را با کوهنوردی از بوشهر دوست و رفیق کند !؟
چه کسی توانایی این را داشت که خیل دوستداران کوهستان را گردهم بیاورد .؟
نگارنده هیچ گونه آشنایی نزدیک با ایده پرداز این طرح ندارد و ایشان را از نزدیک ندیده است . اما چنانچه اجرای این ایده ، با چالش های گوناگون روبرو گردیده ، دلیل آن نه از بخش ایده پردازی ، که از بدنۂ اجرائی مرتبط با این طرح سرچشمه میگیرد .
شخصیت متین ، دلسوز و فرهیخته ی طراح این طرح ،(به گفتۂ دوستان نزدیک ایشان) نشان از کوهنوردی ایده آل گراست، که با همکاری کوهنوردان مجرب و وفادار به آرمانهای ورزش کوهنوردی میتواند ، راهبردی هدفمند را به سوی اهداف خوب طرح سیمرغ ، ترسیم کند .
قوانین وجود دارند ، لیکن گاهی مجریان تسامح میکنند ، و در بسیاری از زمانها تیشۂ به ریشۂ این طرح ، از سوی کوهنوردانی ست که آرمانها را دست کم میگیرند .
کدامیک از ما قوانین موجود در کشور را به تمام و کمال رعایت میکنیم ؟ نگاهی به خیابانهای شهر پاسخگوست .
