بنا نداشتم از نا امیدی بنویسم . اینکه آدم امیدوار باشه چیز خوبیه ، و اما برای هر امیدواری دلیلی هم باید باشه ، چون بی دلیل که نمیشه !
نمیشه که گرز آتشین توی چشمت فرو کنن و امیدوار باشی که پس ازین همه درد و ناراحتی دنیا رو زیبا ببینی . حتی اگه با یه چشم هم بتونی ببینی ، چیزائی که به سرت اومده رو چطوری فراموش میکنی !؟
رخدادهای این روزا تو ایران ، مثل همون گرز آتشینه ، هر چی هم خوشبین باشی ، یه چیزائی تا ته ته وجودتو میسوزونه !!
به گمونم فقط بنویسم زاگرس ، متوجه خواهید شد .