رودخانه ای که در کوه تشکیل می شود و راه درازی تا کوهپایه ها و دشت ها می پیماید تا به دریا برسد یا نرسد،درطول مسیر خود زندگی می آفریند؛ زندگی گیاهی و جانوری.
در بین راه جلگه می سازد؛ با حاصلخیز ترین خاک، و همراه با زندگی گیاهی و جانوری؛ زندگی انسانی و از حاصل آنها تمدن را می آفریند.
پیدایش وپیشرفت هیچ تمدنی بدون آب و بدون رودخانه و بدون سرزمین حاصلخیز امکان ندارد.
اولین تمدن ها در کناره و مابین رودخانه ها تشکیل شده است، همچنین غارهای کوهستان اولین پناهگاه و نخستین بستر نگهداری و نمایش تمدن بشری بوده است.
اولین نشانه های تمدن و رشد انسان ها در غارها دیده شده؛ اولین نقاشی ها، اولین ابزار کار وشکار، اولین دانه های انبار شده گیاهی و اولین اسکلت های انسان.
بدون غار و کوهستان اندک اثری از تاریخ و تمدن باقی می ماند و سالم می ماند تا به دست ما برسد ،مگر در معادن نمک و کویر ها و خاک های خاص دشتها و بیابان ها.
کوهستان برایمان ارمغان دیگری نیز دارد؛
فسیل های به جامانده از ابتدایی ترین موجودات کره زمین؛ اولین موجودات دریایی وخشکی.
بدون کوه ولایه های آن، وجود و
ماندگاری فسیل های دریایی و خشکی ممکن نبود ،همان کاری که بعد ها و به میزان اندک شیره درختان انجام داند.
کوهستان مامن اولین جانداران کره زمین ومامن انسانها و یادگارهای انسانها وبازتاب بخشی از تمدن کره زمین است.
در گرم ترین آب های مناطق کوهستانی و در سرد ترین مکان کوهستان ، و در عمیق ترین مکان های زیر آب کوهستانی، که شرایط برای زنده بودن و زندگی ممکن نیست، موجودات زنده ای، وجود دارند و زندگی می کنند. موجوداتی که این نوید را برای ما دارند که زندگی در کره زمین به هر صورت و تحت هر شرایطی وجود خواهد داشت.
کوهستان با آب های شیرینش، زندگی می آورد و زندگی می بخشد و از زندگی محافظت می کند و تمدن می آفریند.
“از کوهستان محافظت کنیم.”
