روزحرکت : چهار شنبه ۱۵/۴/۹۰
ساعت ۷ صبح همگی در کله پزی گرد هم آمده و پس از صرف صبحانه بسیار اندک و مختصر کوله ها را در ماشین جا داده و قزوین را به قصد شهر کرد ترک کردیم .
بعد از گذشتن از بویین زهرا وارد جاده اراک شده و از سه راه سلفچگان به اصفهان رسیده و ساعت ….. به شهر کرد رسیدیم .به منزل آقای رحیم عبداللهی در شهر کرد رفتیم و بعد از خوردن نهار و استراحتی کوتاه در آنجا به اتفاق ایشان راهی چلگرد شدیم.
چلگرد در صد کیلومتری شهر کرد قرار داشته و شهری کوهستانی با تفریح گاه های بسیار زیاد می باشد .شب در کنار آبشار که جایی مناسب برای شب مانی است به صبح رساندیم ساعت ۵ از خواب برخواستیم ، طبق قرار یکی از اهالی چلگرد به نام ابراهیم با وانت خود به دنبال ما آمد ما ماشین خود را در وی پارک نموده و با وانت او راهی سد دو شدیم جاده سد دو از سمت بزرگ راه بود ، جاده ای خاکی و کوهستانی از قسمت بالایی جاده تنگه ای ( دو دیواره بلند سنگی ) مشاهده می شد که مسیر شروع صعود از همین تنگه بود البته برای رسیدن به آن محل نیم ساعت خلاف جهت آب سد دو طی شد. ساعت ۶٫۳۰ از ماشین پیاده شده و بعد از نیم ساعت به ابتدای تنگه و ارتفاع ۲۵۴۰ متری رسیدیم .
در ابتدای راه کمپ هایی را دیدیم که گروهی از کوهنوردان اهواز و شهر کرد جهت برگزاری کلاسهای آموزشی برف و یخ دایر نموده بودند پس از دقایقی صحبت با آنها و گرفتن اطلاعات ادامه مسیر دادیم .
دره ای که مجبور به عبور از آن بودیم از دو سمت ، دیواره های بلند سنگی داشت و گاهی فاصله ما بین این دیواره ها به ۰٫۵متر می رسید . دیواره سنگی از تخته سنگهای گوناگون بسیار زیبا و بی نظیر بود بعد از کمی طی کردن مسیر در سمت چپ خود به چشمه ای رسیدیم این نقطه در ارتفاع ۲۷۸۰متری قرار داشت ظرفهای آب را پر کرده و پس از سیراب شدن به راه افتادیم در ساعت ۸:۳۰ یعنی پس از دو ساعت پیاده روی در ارتفاع ۳۰۷۰متری جهت صرف صبحانه برای مدتی کوتاه متوقف شدیم .
بعد از ۲۵ دقیقه صرف صبحانه به حرکت ادامه دادیم از این جا به بعد مسیر دره کلاً برف بود و این باعث لذت بیشتری شد چون در دره حرکت می کردیم انتهای پیچها مشخص نبود و بعد از هر پیچی منتظر اتمام مسیر بودیم اما باز چند دیواره بلند ،شیبی و داستانی دیگر و حکایتی دیگر آغاز می شد.
سرانجام در ساعت ۱۱:۱۰ به بالای دره رسیدیم ؛ دشتی نسبتاً پهن و رودی حاصل از آب شدن برفها در آن جاری بود ارتفاع این نقطه ۳۷۰۰ متر بود این رود و آب جاری در آن لذتی دو چندان به ما داد در طول مسیر موجودی آب ما تمام شده و چشمه ای ندیده بودبم و به اجبار از برف و برف آبهای کوچک شده بودیم .
در آنجا مدتی استراحت کرده و سچس کوله های خود را سبک کرده و فقط با ظرفی آب و بادگیر مسیر قله را در پیش گرفتیم .به بالای دره که رسیدیم قله با دیواره های سنگی بلند از سمت چپ کاملاً پیدا بود از سمت راست ادامه مسیر داده و شیبی نسبتاً تند را بالا رفته و بعد از خط الراس از پشت به قله صعود کردیم این مسیر ۲ ساعت به طول انجامید .
ساعت ۲ کلیه اعضای گروه به قله کلونچین به ارتفاع ۴۲۲۱متر رسیدیم زرد کوه بختیاری نگین زاگرس ، قله ای زیبا و بی نظیر ، ذیگر قله های زرد کوه در اطراف ما قابل رویت بودند نما شهیدان ، دوذرده و دیگر قله ها .
نیم ساعت را در بالای قله بودیم و به عکس گرفتن و ……… گذشت ساعت دو و سی دقیقه فرود را آغاز کردیم .بعد از یک ساعت به کوله های خود واقع در دشت رسیدیم و بعد از خوردن کمی بیسکویت و میوه و تجدید انرژی مسیر را رو به پایین وسمت دره شروع کردیم .
اینجا بود که جلو زدن از سرپرست ” اقای کلیایی ” عواقبی داشت بس خطرناک ، به همین دلیل همنوردان تلاش می کردند تا یک نفر را چه با زور چه با اغفال یا حواس پرتی به جلو بیاندازند.
مسیر را در ابتدا به سرعت و در انتهای دره به خاطر خستگی و شیب زیاد به اهستگی ادامه دادیم تا در ساعت ۷:۳۰ وعده گاهمان با راننده رسیدیم . به خانه ابراهیم چلگردی رفتیم که با چای پذیرای ما بود لباسهای خود را عوض کرده و بعد از جمع کردن کوله ها و بار زدن آنها در ماشین های خود ساعت ۸:۴۰ به سوی شهر کرد راهی شدیم.
بعد از رسیدن به شهر کرد با آقا رحیم خدا حافظی نموده و رهسپار اصفهان شدیم شب را در اسماعیل تلخون منزل یکی از دوستان آقای کلیایی به صبح رساندیم دوش شبانگاه و خواب آرام و پذیرایی علی اقا خستگی را از تنمان به در آورده بود و همگی بشاش و پر انرژی از خواب برخواستیم . پس از خوردن صبحانه راه قزوین را پیش گرفتیم وبه اتفاق به دیدار جناب آقای مصطفی سلطانیه رفته و گزارش برنامه را اريه کردیم.
ابراهیم میرزایی
