سبلان را باید رفت و دید، که شنیدن کی بود مانند دیدن!
سبلان از کوه‌های مرتفع ایران است که در شمال غرب کشور و در استان اردبیل قرار دارد . این کوهستان زیبای سرزمین آذربایجان که شهرت جهانی دارد با ارتفاع ۴۸۱۱ متری سومین قله بلند ایران پس از دماوند و علم‌کوه است و یک کوه آتشفشانی غیرفعال است. در بالای قله آن دریاچه کوچک و زیبایی قرار دارد و وجود این دریاچه و آبگرم های طبیعی در دامنه کوه گردشگران و کوهنوردان را جذب می کند. سبلان در میان ترک زبانان محلی ایران “ساوالان” و در میان تالشی ها “سَوَلون” خوانده می شود. «ساوالان» به معنی «گیرنده پیام» یا«گیرنده وحی» است و این می تواند به خاطر روایت گوشه نشینی سی ساله زرتشت در این کوه باشد، سَوَلون هم به معنای “آشیانه بلند برف” است.کوه سبلان در ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی مشگین‌شهر واقع است. این کوه در طول جغرافیایی ۴۷ درجه و ۵۰ دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی ۳۸ درجه و ۱۷ دقیقه شمالی قرار گرفته‌است. برای این کوه عظیم ۶۰ کیلومتر طول و ۴۵ کیلومتر پهنا تخمین می‌زنندو سطحی که به وسیله آن در آذربایجان قرار گرفته نزدیک به ۶۰۰۰ کیلومتر مربع است.کوهستان سبلان به طور کلی سه قله معروف دارد، قله بزرگ آن به سلطان مشهور است و دو قله دیگر آن به هرم و کسری مشهورند. هرم که در وسط این کوهستان قرار دارد، ۳ قله متصل به هم دارد که کاملاً صخره ای و ریزشی است. ۳ یخچال مشهور و دائمی این کوه ها نیز همواره مورد توجه کوهنوردان است و بسیاری از دوره های فنی و آموزشی در پهنه این یخچال ها برگزارمی شود.کوه سبلان از مجموعه‌ای از ارتفاعات متعدد تشکیل شده که به موازات ارسباران ولی اندکی در شرق آن کشیده شده‌است. امتداد آن شرقی–غربی است و از شرق و شمال و جنوب کوهی به نام قوشه داغ آنرا به رشته کوه ارسباران متصل می‌کند. در جنوب آن کوه بزقوش، که از سمت جنوب غربی به کوهستان سهند مربوط است، کشیده شده‌است. قسمت شرقی کوه سبلان به قله آتشفشان سبلان که در بلندای ۴۸۱۱ متری قرار دارد، منتهی می‌شود. تمام قله‌های سبلان در همه ی ایام سال پوشیده از یخ و برف‌های دائمی هستند.در جبهه غربی قله سلطان و در کنار جانپناه، سنگی به شکل عقاب به نام قارتال (در ترکی آذربایجانی به معنی عقاب) قراردارد که در طول زمان به نماد سبلان تبدیل شده‌است.این قطعه سنگ به شکل عقابی است که نشسته و سر را به سوی شرق چرخانده‌است.
این قلل را می توان از چند مسیر صعود کرد:
مسیر شمالی: از طریق روستای شابیل و قطور سوئی. صعود به قله سبلان از جبهه شمالی که جبهه اصلی هم است ساده بوده و کوهنوردان معمولی به راحتی صعود تابستانه را در چند ساعت انجام می‌دهند.
مسیر جنوبی: از طریق روستای سرعین و پیست آلوارس: این جبهه سخت ترین راه صعود به این قله است و از سنگ های بزرگ تشکیل شده است.
-مسیر تلفیقی دیگری وجود دارد که پس ار صعود از گردنه ضد زی یخچال را عبور کرده و از آنجا به سنگ گاو رسیده و بعد از جانپناه غربی صعود به قله صورت می پذیرد . قله سبلان به شماره ۱۹۴۹۶/۱۲ در فهرست آثار طبیعی ملی کشور به ثبت رسیده و سند مالیکت آن از ارتفاع بالای سه هزار و ۶۰۰ متری قله سبلان به وسعت شش هزار و ۲۰۰ هکتار به نام سازمان حفاظت محیط زیست صادر شده‌است
براساس تقویم تابستانی گروه کوهنوردی عاشقان وحدت و هماهنگی قبلی با افراد گروه تعداد ۱۴ نفر روزیکشنبه ۲۵ مرداد ماه ساعت ۰۶:۳۰ در میدان ازادی سنندج قرار حرکت گذاشته شده بود. ساعت ۰۶:۴۵ با یک دستگاه مینی بوس گروه حرکت خود را به سمت استان اردبیل آغاز کردیم . پس از گذر از شهر های دیواندره، سقز و بوکان . تبریز،مشگین شهرپس از طی ۴۰ کیلومتر به منطقه لاهرود رسیدیم ، قبل از رسیدن به لاهرود توقف کوتاهی جهت خرید نان نمودیم. بعد از رسیدن به منطقه لاهرود و خارج شدن از جاده اصلی اردبیل مشگین شهر به روستای فخر آباد رسیدیم. سپس مسیر را به سمت شابیل ادامه دادیم. حدود نیم ساعت از خروجمان از فخرآباد می گذشت که در سمت راستمان دره ایی زیبا با چشم اندازی دل انگیز ظاهر گردید و در سمت چپ نیز قله سبلان با آن شکوه و عظمتش بر ما رخ می نمود. این دره ای زیبا که یادآور وقایع تاریخی زیادی است همه ی ما را به وجد آورده بود.پس از رسیدن به منطقه، آبگرم شابیل در سمت راست جاده و آبگرم قتورسوئی در مقابلمان قابل مشاهده بودند .در ساعت ۹ شب به بخش شابیل رسیدیم. بنابراین بعد از توقف مینی بوس و تحویل کوله ها و ملزوماتمان، با خوردوهای لندروور محلی به سمت پناهگاه حرکت کردیم. ساعت ۱۰:۱۵ همگی در پناهگاه بودیم. این پناهگاه در ارتفاع ۳۷۰۰ قرار گرفته است و دارای چندین اتاق می باشد. پناهگاه تقریبا خلوت بود بنابراین دو تا از اتاق ها را انتخاب کرده و بعد از استراحت تا صبح ساعت ۰۵:۴۰ و بعد از قرار دادن وسایلمان در آن و آماده سازی افراد گروه و برداشتن ملزومات جهت صعود، از پناهگاه به سمت قله سبلان حرکت کردیم. از همان ابتدا معارفه ایی توسط سر پرست صورت گرفت و ،صاحب کریمی عقب دار، آقای محرم اسرار(از پیکسوتان کوهنوردی) به عنوان سرقدم، و صالح احمدی و حسن زارعی به عنوان مسئول فنی تیم تعیین شدند.تیم ما با ریتم مناسب و استاندارد و با رعایت کلیه اصول فنی به سمت قله در حرکت بود. طول مسیر با علایم و پرچم هایی مسیر صعود علامت گذاری شده بود. در قسمت هایی از طول مسیر برف چال هایی بود مجبور برای گذر از آن ها مجبور به برف کوبی می شدیم. در تمامی حرکات و توقف ها ۵۵ دقیقه حرکت و ۵ دقیقه استراحت طبق صلاحدید سرپرست رعایت می شد و این خود موجب افزایش سرعت و قدرت حرکت می شد. در طول صعود سرپرست محترم از اعضای تیم می خواستند تا نوشیدن مایعات را فراموش نکنند تا کمتر دچار عارضه ی ارتفاع زدگی شوند. بیشتر افراد گروه برای نخستین بار است که میخواهند به قله سبلان پا بگذارند و حتی شاید بتوان گفت برای اولین بار به چنین ارتفاعی نزدیک میشوند. قدم ها را آهسته و پیوسته به دنبال سرقدم برمیداریم و گاه گاه به مناظر زیبای پشت سر و اطراف کوه سبلان نگاهی می اندازیم و زیر لب شکرگذار خداوند بابت نعمات پیدا و پنهانش.
مسیر پاکوب با شیب معمولی و در بیشتر نقاط به صورت زیگزاگ می باشد و پیمودن آن دشواری خاصی ندارد. تنها باید دقت شود که به مسیرهای نادرست منحرف نشویم که در این منطقه زیاد رخ می دهد به همین دلیل در نقاطی با نصب علامت پرچم مسیر صحیح مشخص شده. در میانه های راه مکث کوتاهی داشتیم و در جایی برای خوردن آب و تنقلات متوقف شدیم .
اندک اندک که ارتفاع زیادتر میشد اثرات خود را نیز در افراد به شکل های مختلف نشان میداد. منطقه خسته نباشید را رد کردیم و قدم ها آهسته تر و نفس ها تندتر برای قسمت پایانی صعود حرکت را سخت کرده و عده ای را دچار مشکلات ارتفاع زدگی از قبیل سردرد و حالت تهوع و گیجی نموده.
در ساعت ۱۰:۴۵ به تابلوی محل فوت مرحوم مجیدی بزرگ از پیشکسوتان گروه شقایق رسیدیم و پس از ذکر فاتحه ایی و سپس یک دقیقه سکوت به روح ایشان ادای احترام نموده و حرکت را مجددا آغاز نمودیم. گروه در زیر سنگ محراب با عبور از مسیر فوقانی یخچال سبلان به سمت دهانه ورودی دریاچه رهسپار گشتند. صعود قله ساعت ۱۱:۱۵ صورت گرفت و بعد از اجرای مراسم قله و شادی افراد و گرفتن عکس های یادگاری و دقایقی استراحت تصمیم به بازگشت گرفته شد.
در بازگشت نیز همچون صعود گروه با نظمی منسجم در حرکت بود و در طول مسیر چند توقف کوتاه داشتیم. و در ساعت۱۵:۳۰ مورخه۲۶/۵/۹۴ به پناهگاه رسیدیم و بعد جمع اوری کوله و وسایل در اتاقها در ساعت ۱۵:۴۵ سوار سه دستگاه لندور شدیم و به شابیل بازگشتیم و بدون توقف سوار مینی بوس شدیم و بطرف تبریز راه افتادیم . شب را در تبریز استراحت کردیم و ساعت ۶ صبح روز بعد بطرف سنندج راه افتادیم و در ساعت ۱۷:۰۰ تاریخ ۲۷/۵/۹۴ به شهر سنندج رسیدیم. به امید صعودهای دیگر.
: www.avalansanandaj.blogfa.com
خودروهای لندرو و حمل کوله ها تا پناهگاه
خرس های موجود در پناهگاه سبلان
نزدیک دریاچه
درییاچه سبلان ارتفاع ۴۸۱۱ متری
