اما ایراد و مشکل کار کجاست؟
عموم کوه‌نوردان ما به موازات ارتقاء سطح تخصصی کوه‌نوردی خویش به دنبال کارهای بزرگتر و با نام و نشان‌تر می‌گردند و درصد ریسک را بالاتر می‌برند و این ریسک‌ها به مرور زمان به حدی میرسد که رعایت احتیاط را تحت تاثیر قرار داده و به فراموشی می‌سپارد.
رعایت احتیاط شرط اول و الفبای فراموش نشدنی کوه‌نوردی است.
اعتماد به نفس بالاتر از مرز توانایی را اعتماد به‌نفس کاذب گویند.
بیاد داشته باشیم:
حوادث بی رحم کوهستان در کمین ما نشسته و کوچک و بزرگ و مبتدی و حرفه‌ای نمی‌شناسد، همه چیز بستگی به یک لحظه‌ای، بی‌احتیاطی در موقعیتی و عیب در تجهیزاتی بستگی دارد.
یقین بدانیم بی پروایی و ریسک بالا در کوه‌نوردی با ذات کوه‌نوردی هوشمندانه سازگار نیست. و این ریسک پذیری یک روزه بوجود نیامده و به مرور و با انباشت ریسک‌های کوچکتر به جایی میرسد که ما را از حد و حدود منطقی خارج می‌نماید.
اعتماد به‌نفس در کوه‌نوردی لازم است!
اما نه با گذشتن از چارچوب اصول کوه‌نوردی و گذر از خطوط قرمز احتیاط ….
چرا کوه‌نوردان باتجربه بیشتر دچار حادثه می‌شوند؟
انجمن پزشکی کوهستان ایران: آمار حوادث ناگوار و خطرناکی که طی چند سال گذشته رخ داده و متاسفانه منجر به جان باختن عزیزان ما گردیده نشان دهنده آن است که اکثر این عزیزان کوه‌نوردانی باتجربه و زبده بوده‌اند.
لینک کوتاه : https://www.bamnews.ir/?p=83694
- ارسال توسط : تحریریه بام
