مجموعه قلل مشهور مرزی (شمالغربی کشور) در بین کوهنوردان عبارتند از:
شهیدان ـ دالامپر ـ بزسینه ـ قندیل و اورین که جملگی در استان آذربایجان غربی و به شکل یک خط مرزی از شمال به جنوب قرار گرفتهاند که در این بین قله اورین بلندترین آنهاست.
بدون اغراق باید اذهان کرد زیبایی و بکری این کوهستانها در مجموع قلل کشور عزیزمان ایران وصفناپذیر و بسیار متفاوت و دلفریب است.
سرسبزی و تنوع گیاهان به همراه دریاچههای فصلی و جویبارهای فراوان و چهره خاص قلههای این منطقه که نه به شکل منفرد و سرسخت و صخرهای چون زاگراس و نه مانند البرز بههمپیوسته و سادهتر است، کل این کوهستانها را از نگاه نگارنده با چهره کوهستان های دیگر کشورمان متفاوت کرده است.
کوهستان اورین در فاصله ۱۵ کیلومتری مرز ایران و ترکیه قرار گرفته است و برای صعود آن باید به شهرستان خوی سفر کرد.
لازم به ذکر است برای صعود این قله باید از قبل با هیئت کوهنوردی شهرستان خوی مکاتبه کرده، ضمن درجریان گذاشتن این هیئت از صعود، مجوز لازم را نیز دریافت نمود.
روز دوشنبه ۱۴ خرداد ماه ۱۳۹۷ پس از صعود قله کمال در ساعت ۱۷:۰۰ به شهرستان خوی رسیدیم (برنامه شماره ۷۵۳). مسئول محترم هیئت، جناب آقای ظرافتی با مهربانی و لطف فراوان مجوز را به ما تحویل داده، ضمن راهنمایی (جادهای) از ما جدا شدند. پس از طی حدود ۲۰ کیلومتر در جادههای زیبایی که دو طرف آن را باغات میوه فراگرفته بود به روستای «بدلان» رسیدیم.
در آنجا مینیبوس باشگاه را ترک کرده، سوار بر وانتنیسانی که قبلاً توسط هیئت خوی هماهنگ شده بود، جاده ۱۸ کیلومتری پناهگاه اورین را پیش گرفتیم. این جاده، کوهستانی و خاکی است و به روستایی به نام «حصار» ختم میشود که در آنجا پایگاه نظامی سپاه پاسداران مجوزهای کوهنوردان را کنترل و اجازه ورود به منطقه را صادر مینمایند.
در فاصله ۲ کیلومتری بالاتر از این روستا، پناهگاه سنگی و نسبتاً وسیع اورین در ارتفاع ۲۵۰۰ متری احداث شده که کاری مشترک از همیاری کوهنوردان و افراد خیر منطقه است که به شکل مناسبی مدیریت میشود و امکاناتی مانند سالن و اتاقهای فرش شده به همراه اجاق گاز، یخچال، ظروف و غیره را داراست. این پناهگاه دارای محوطه بزرگ و آب فراوان و سرویسهای مناسب میباشد.
ساعت ۲۰:۰۰ به پناهگاه رسیدیم و مورد استقبال مدیریت محترم آنجا، جناب آقای سلیمان رضازاده قرار گرفتیم. صبح روز بعد، ساعت ۶:۱۵ صعود را از پاکوبی مشخص به سمت غرب شروع کردیم. زیبایی و سرسبزی مسیر صعود وصفناپذیر بود. آب فراوان منطقه و چشماندازهای زیبا، دیدگانمان را مدهوش خود کرده بود. حدود ساعت ۸:۰۰ صبح ابرهای سیاه منطقه باهم تلاقی کرده، ضمن ایجاد رعد و برق شدید، بارش تگرگ آغاز شد، به طوری که در چند دقیقه کل منطقه را سفیدپوش نمود.
به ناچار از صعود دست کشیده، در پناه تخت سنگی «خشک» مستقر شدیم. رعد و برق پایانی نداشت و تگرگ چون شلاقی بر پیکرمان مینواخت. پس از ۳۰ دقیقه توقف و عبور هوای طوفانی از بالای سرمان، صعود را از سرگرفتیم.
حدود ساعت ۹ پس از پشتسرگذاشتن دامنههای کوهستان به یالهای زیر قله رسیدیم که محل تشکیل دریاچههای فصلی بود که نمای بسیار زیبایی را به همراه مخروطی قله (اصلی) تشکیل داده بود.
از آنجا چندین یال برای صعود وجود داشت که ما یال وسط را جهت صعود نهایی انتخاب کردیم.
در ساعت ۱۰:۰۰ صبح به قسمت پایانی صعود که مانند بسیاری از قلل به شکل خطالرأسی است، رسیدیم. در این هنگام باد بسیار شدیدی با سرعت حدود ۵۰ کیلومتر در منطقه وزیدن گرفت که در نهایت در ساعت ۱۰:۱۵ دقیقه پا بر روی بام استان آذربایجان غربی نهادیم. (ارتفاع ۳۷۰۰ متر)
پس از ربع ساعت استراحت و عکاسی از یال جنوبغربی که مناسبتر بود، به سمت ارتفاعات پایینتر حرکت کردیم. وضعیت هوا همچنان با وزش باد شدید همراه بود. پس از یک ساعت فرود، هوا آرام گرفت و ما توانستیم در کنار دریاچه زیبای قله اورین استراحت و عکاسی داشته باشیم.
در ساعت ۱۴:۰۰ با بازگشت به پناهگاه و استراحتی یکساعته آماده شدیم تا با وانتنیسان به روستای بدلان بازگردیم و این منطقه زیبا و رویایی را ترک کنیم.
همان روز در ادامه برنامه به شهرستان شبستر سفر کرده و با شبمانی در منزل یکی از اعضای تیم (ناصر کاویانی) شب سوم برنامه را پشتسر گذاشته، روز بعد با عبور از شهرهای تبریز، میانه، زنجان و قزوین به تهران بازگشته و در ساعت ۱۹:۰۰ این برنامه را در مقابل درب باشگاه به پایان رساندیم.
(با تشکر ویژه از زوج محترم باشگاه، ناصر کاویانی و زینب داداشی که در شهرستان شبستر پذیرای ما بودند.)
اعضای شرکتکننده در برنامه:
آقایان: ذبیحاله حمیدی«سرپرست» ـ دکتر آریا همدانچی ـ دکتر علی بلوچی ـ محمدتقی غلامی ـ ناصر کاویانی ـ سید داوود میرحسینی ـ فرامرز فریدی ـ محمد بطحایی ـ مصطفی آهنی ـ سید محسن حسینی
خانمها: زینب داداشی ـ مریم نامنی
گزارش از: ذبیح اله حمیدی
۱۳۹۷٫۳٫۲۱
عکس ها از گالری اسپیلت
قله اورین ـ ۳۷۰۰ متر
نمای قله اورین از محل دریاچه
پناهگاه اورین در ارتفاع ۲۵۰۰ متر