حتما تاکنون برای شما هم پیش آمده که در حال کوهنوردی و در میان انبوه برف‌های محیط اطراف احساس تشنگی کنید و البته برای رفع تشنگی خود مقداری برف بخورید. سوال اینجاست که آیا خوردن برف یا ذوب کردن آن می‌تواند موجب رفع تشنگی شما و فراهم نمودن آب مورد نیاز بدن و رفع تشنگی شود؟
– برف نتیجه برخورد توده‌های غلیظ بخار آب و هوای سرد می‌باشد و اصولا دانه‌های برف فاقد املاح و مواد معدنی می‌باشند.
– خوردن برف می‌تواند موجب ورود شوک دمایی به دندان‌ها و البته شکم و معده شما و در نهایت موجب افت دمای داخلی بدن شما شود، در نتیجه خوردن برف در شرایط سرمای کوهستان که شما نیاز به حفظ حرارات مرکزی و داخلی بدن دارید، معقول بنظر نمی‌رسد.
– نکته مهم دیگری که در مورد خوردن برف باید به آن توجه داشت، مساله بهداشت و تمیزی برف است، این که برف سفید رنگ است دلیل قانع کننده‌ای برای تمیز و پاک بودن آن نیست. باکتری‌ها و ویروس‌های محیط به هنگام وزش باد به راحتی می‌توانند موجب آلودگی برف شوند که قطعا این‌ها با چشمان غیر مسلح قابل روئیت نیستند. این در واقع یکی از دلایلی است که کوه‌نوردان برف را می‌جوشانند و سپس آب جوشیده حاصل از آن را مصرف می‌کنند.
– دانه‌های برف فاقد مواد معدنی می‌باشند، اگر مقادیر کمی برف مصرف کنید، این موضوع خیلی دردسرساز نیست اما اگر شرایط به گونه‌ای پیش رود که شما مجبور به نوشیدن بیش از یک لیتر آب برف در روز باشید و این شرایط برای چندین روز ادامه یابد ممکن است موجب کاهش غلظت اسموزی خون، ناشی از “هایپر هیدراسیون” سلولی شود که یکی از نتایج آن ایجاد سردرد می‌باشد. به همین دلیل کوه‌نوردان بعد از جوشاندن آب برف مقادیری املاح و مواد معدنی مانند نمک به آن اضافه می‌کنند و یا سعی می‌کنند آب حاصل از ذوب کردن برف را بصورت سوپ میل کنند.
– در مقایسه آب معدنی و چشمه‌هایی که از اعماق زمین و درون صخره‌ها می‌جوشد و دارای املاح و مواد معدنی است با برف و یا آب ناشی از ذوب کردن برف، برای کوه‌نوردان اولویت دارد.
ترجمه: پویا سلیمانی
