درفعالیتهای سنگنوردی و کوهنوردی، آمادگی جسمانی بسیار مهم است و چه بسا آموزش، تمرینات منظم وصعود ازدیواره ها ، شادابی و نشاط را برای ما به همراه دارد.
بارها گفته شده است که فیزیک بدنی و آمادگی جسمانی با دارا بودن آمادگی روحی و روانی مکمل همند و یا شاید فلسفه ی مهمتری از این دو درمیان باشد که به آن پرداخته نشده است، هر چند بستگی به شرایط زمانی و مکانی یک تیم صعود کننده در شرایطی خاص دارد.
هر سنگنورد و کوهنوردی با توجه به استعدادهای فردیش تلاش می‌کند و درجه صعود خود را بالا می برد و این بسیار منطقی است ، حتی می تواند با فعالیت‌های ثمربخش و تاثیر گذار مانند یک مربی با تجربه یا یک سرپرست خوب تحولی عظیم و نجات بخش در یک صعود دشوار به وجود آورد.
همانطور که می دانید انسانیت و احساس مسُولیت در قبال همنوردان ، ارتباط تنگاتنگی با روح و روان ما دارد؟ یعنی توانایی‌های فردی در شرایط طوفانی و تصمیم گیری های به موقع از خصوصیات بارز سرپرستان ، مربیان و کوهنوردان زبده است.
هرروز با توجه به پیشرفت علم و امکانات فنی شاهدیم که عده‌ای از همنوردان در اجرای بر نامه های بلند مدت می درخشند و صعود های موفقیت آمیزی انجام می دهند ، حتی روز بروز تحقیق و پژوهش می کنند و اطلاعات علمی و فنی خود را ارتقاء می دهند.
واقعاً باید بر این باور بود که کسب دانش فنی و علمی و آموزش از مهمترین مسایلی است که باید بدان توجه جدی شود، بخصوص در امر هیمالیا نوردی که بسیار وسیع و گسترده و چالش برانگیز است.
اما نکته ی مهمتری که وجود دارد در خصوص صعود های بلند و هشت هزاری هاست که همیشه جنجالی است و آن زمانی ست که برای ما شرایطی به وجود می آید که باید دست به کاری کارستان بزنیم که ارزشش از صعود به قله مورد نظر مان بیشتر است ، البته من در حدی نیستم که به این مقوله بپردازم ، آنهایی که هیمالیا نورد هستند حتماً با وجود راهکارهای منطقی جوابی برایش دارند.
ما اگر تمرین منظمی نداشته باشیم و مدتی از سنگ و صخره و کوهنوردی دور باشیم ،خواهی نخواهی از نظر فیزیکی بدن ما اُفت خواهد کرد و بعد ها برای ادامه کار باید دوباره از نوع شروع کنیم تا بدن به فرم برگردد.
آنهایی که در این زمینه ریاضتی کشیده اند بر این عقیده اند که معرفت، دانش، اخلاق ، ارتباط ذهنی و روحی با همنوردان و همطنابان در یک صعود دشوار از ارجعیت بالایی برخوردار است و تنها فیزیک بدنی و صعود ملاک اصلی نیست، بدین صورت این موضوعی است که مارا به صعودی آگاهانه و عرفانی سوق می دهد واین جاست که برای نجات جان همنورد حادثه دیده باید تلاش کرد و صعود به قله در درجه دوم اهمیت پیدا می کند.
✍ محمد_امجدیان
@doostdarantabiat
