زندگی همهمه ی مبهمی از ردشدن خاطره هاست، یکنفر دردل شب
یکنفر دردل خاک، یکنفر همدم خوشبختی هاست
یکنفر همسفر سختی هاست، چشم تا بازکنیم عمرمان میگذرد
ماهمه همسفر و رهگذریم، آنچه باقیست فقط خوبی هاست
پس..
هرکجا خندیدیم، هرکجا خنداندیم زندگانی آنجاست
به یاد و نام اسطوره مقاومت، پاکی و عشق
محمد اوراز عضو اولین تیم صعود کننده به قله اورست به همراه دلاور مردان ایران زمین
به یاد استاد محمد اوراز که سال ۸۲ هنگام صعود به قله گاشربروم ۱ در پاکستان به دلیل سقوط بهمن جان خود را از دست داد همراه جلال چشم قصابانی، حمیدرضا اولنج و حسن نجاریان
دکتر دلیر رشید پور مربی فدراسیون کوهنوردی و عضو باشگاه کاهار
صعود به قله دماوند تاریخ ۱۴۰۰/۵/۱
ارتفاع قله دماوند ۵۶۱۰متر
یادشان گرامی . ولی ایکاش که بازماندگان آن حادثه بسیارتلخ، دَین و وظیفه خودشون رو به رفیق و پیشکسوت خودشون محمد اوراز ، ادا میکردن و واقعیت و دلایل اصلی سقوط محمد رو بازگو میکردن
من تمام روزنامه های سال ۱۳۸۲ و مصاحبه افراد بازگشته از پاکستان رو دارم هنوز. تماما گفتن از ایرادهای تیم و فدراسیون و نبود امکانات و عدم آشنایی تیم با امداد و استفاده از تجهیزات اطلاع رسانی و مسیر یابی
اما متاسفانه بعدها سانسور شده و تا امروزم هیچکدام از نفرات حاضر درتیم حمله، به درستی واقعیت رو‌نمیگن