سلامتی مربی هایی که برای شاگرداشون از جون مایه میذارن اما شاگرداشون حواسشون نیست.
سلامتی مربی هایی که تموم زندگیشون باشگاه و شاگرداشونه اما شاگرداشون به فکر زندگی خودشونن .
سلامتی مربی هایی که شاگرداشون رو با کلی امید و آرزو برای مسابقه آماده میکنن اما شاگرداشون روز مسابقه به بهونه های مختلف جا میزنن…
سلامتی مربی هایی که شاگرداشون رو تا حد مربیگری میرسونن و امیدوارن که کمکشون کنن اما شاگرداشون میرن دنبال کارهای دیگه
سلامتی مربی هایی که سعی میکنن دانششون رو بالا ببرن تا هنرجو آسیب نبینه
سلامتی مربیهایی که اخلاق رو سرلوحه زندگی و کارشون قرار میدن تا به شاگرداشون یاد بدن اخلاق مهمترین اصل زندگیه…
سلامتی مربیهایی که بی احترامی زیادی میبینن ولی باز ثابت قدم اند
سلامتی مربیهایی که از نظر کاری و علمی کم نمیذارن اما شاگرداشون درست تمرین نمیکنن و بعدش میگن رفتیم باشگاه هیچ نتیجه ای نگرفتیم…
سلامتی مربیهایی که یک عمر زحمت میکشن بعد شاگردا به بادی تغییر جهت میدن و تنهاش میذارن و پشتش یه عالمه حرف میزنن…
قبل از اینکه دیر بشه قدر استادامون رو بدونیم و جواب خوبی هاشون و با بدی ندیم و سلامتی همه شاگردهایی که قدردان و با معرفتن و احترام سرلوحه همه رفتاراشونه…
