باتوجه به سرقت رفتن اموال کوهنوردان و آسیب دیدن خودروهای پارک شده در پارکینگ‌های پای کار ، نکات زیر را به عنوان پرسش های موجود در ذهن کوهنوردان برخواهیم شمرد .
۱_ آیا سارقان از غیر بومیان منطقه پای کار هستند ؟
۲_ آیا می‌توان راهکاری برای جلوگیری از تکرار این سرقت‌ها اندیشید ؟
۳_ آیا سارقان در پوشش کوهنوردان به منظور خبرچینی و گـِرا دادن به همکاران خود در بین کوه ها نفوذ کرده اند ؟
۴_چگونه و با چه راهکارهایی می‌شود این افراد را شناسایی و به دست قانون سپرده شد ؟
۵_آیا می‌توان به این گزینه اشاره کرد که این سرقت‌ها به منظور ایجاد ناامنی و ارعاب کوهنوردان ، و به دنبال آن عدم حضور مجدد در آن منطقه برای صعود باشد ؟
در پرس و جو از مالباختگان و گزارش‌های رسیده می‌توان همه این گزینه‌ها را محتمل دانست، اما بیشترین گمانی که در نزد همه کوهنوردان به آن توجه ویژه ای می‌شود ، اشاره به مشکلات اقتصادی جامعه و بیکاری مفرط در لایه‌های مختلف آن است ، که این مورد در حوزه تخصصی نگارنده نیست ، و جامعه‌شناسان باید در این باره راهکار ارائه کنند .
و اما پیشنهاداتی برای جلوگیری از خسارت بیشتر به کوهنوردان:
۱_ چنانچه در پیمایش های گروهی از خودروی شخصی برای رسیدن به پای کار استفاده می کنید ، بیمه بدنه خودرو و وسایل داخل آن به عنوان اولویت اول در نظر بگیرید ، و پس از مورد سرقت قرار گرفتن احتمالی ، تماس با نیروهای انتظامی را به عنوان اقدامی ضروری انجام دهید ، چرا که بدون گزارش پاسگاه های انتظامی منطقه ، کارگزاری های بیمه پاسخگوی خسارات وارده نخواهند بود .
۲_ به هنگام صعود و ترک خودروها ، از قرار دادن کالاهای گرانقیمت و وسایل جانبی در درون خودروها جداً خودداری کنید .
۳_ چنانچه ممکن است یکی از اعضا و افراد مطمئن را به عنوان نگهبان خودروهای تان در محل پارکینگ ها بگمارید .
۴_ در صورت امکان ، خودروهایتان را در روستاهای نزدیک به مسیر صعود پارک نموده ، و با خودروهایی نظیر وانت و…. که متعلق به روستاییان و بومیان است به محل پای کار رفته و بازگردید .
۵ _ به هیچ وجه به صورت انفرادی برای شناسایی سارقان کمین نگذارید ، چرا که اگر تعداد سارقان زیاد باشد ، امکان آسیب رسیدن به جان فرد کمین کرده بسیار زیاد است .
امیر ملیحی
