به گزارش خبرنگارفارس، حدادی پیش از عزیمت به اردوی آمریکا اظهار داشت: علی رغم میل باطنی برای پیگیری ادامه تمریناتم به آمریکا خواهم رفت زیرا به واقع در ایران تمامی شرایط و امکانات مناسب را برای تمرین کردن دارم اما متاسفانه به خاطر اینکه مربی من (مک ویلکینز)۷۰سال سن دارد و در شرایط فعلی که ویروس کرونا همه دنیا را در بر گرفته است امکان سفر به ایران را ندارد و به همین دلیل من مجبورم که خودم به آمریکا بروم تا بتوانم زیر نظر ایشان تمریناتم را ادامه دهم.
حدادی تصریح کرد: من باید به این نکته تاکید کنم که شرایط برای من در اردوی خارج از کشور بسیار سخت و طاقت‌فرسا خواهد بود زیرا در آنجا من باید در یک اتاق کوچک آن هم با وجود یک هم اتاقی زندگی کنم و تمریناتم را پیگیری کنم ،اما در ایران می توانم در یک محل مناسب و با شرایط ایده‌آل تری زندگی و تمرین کنم.
قهرمان پرتاب دیسک آسیا ادامه داد: همچنین در ایران می‌توانم حسین توکلی، فیزیوتراپ و حتی دوستانم را در کنار خود داشته باشم اما در آمریکا باید تنها باشم آن‌هم با تمام سختی‌هایی که تمرین کردن دارد و به ویژه فشارهای روانی که وجود خواهد داشت.
وی در پاسخ به این سوال که چقدر به کسب مدال در المپیک توکیو امیدوار است بیان کرد: آدمی هستم که هیچ وقت برای کسب مدال قول نمی‌دهم ولی این قول را می‌دهم که تمام توانم را به صورت صد در صدی به کار گیرم تا بتوانم نتیجه قابل توجهی در المپیک کسب کنم ،خوشبختانه انگیزه‌ای به مراتب بیشتر از المپیک‌های قبلی برای کسب مدال دارم و امیدوارم که بتوانم دل مردم کشورم را شاد کنم.
حدادی همچنین گفت:رقابت در میدان المپیک کار بسیار دشواری است ولی گرفتن مدال اصلا نشدنی نیست و هر امکانی در المپیک وجود دارد زیرا در المپیک هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست و حتی باید برای آن ورزشکاری که پایین ترین رتبه را در رنکینگ دارد نیز شانس کسب مدال قائل بود.
