خطر چيست ؟
شرايطي كه نفر یا تيم از حالت عادي و طبيعي خود خارج شده و در معرض آسيب قرار گيرد را خطر گويند.
معمولاً اين شرايط بشكل ناگهاني بوجود مي آيد. البته عملكرد خود انسان هم در بوجود آمدن اين شرايط تاثير دارد كه اين حالت از قبل برنامه ريزي نمي شود.
عموما شرايطي است كه در اثر ضعف يا عدم تشخيص در مراحل كنترل تيم و برنامه بوجود مي آيد.
گاهي خطر به حدي پيشرفت مي كند كه تيم را وارد شرايط اضطراري يا بحران مي كند. لذا بايستي خطر را بدرستي شناخت و آمادگي كامل براي مقابله بدست آورد.
خطر هاي طبيعی.
خطرهاي كه محيط بر انسان تحميل مي كند.
كوهنوردان در مقابل خطرهايي كه طبيعت بر آن حاكم است هيچ تواني براي مقابله ندارند فقط مي توان با اين خطرات كنار آمد يا از آن گريخت. اصولا انسان به تنهايي توان مقابله با خشم طبيعت را ندارد چرا كه ضعيف ترين موجود در طبيعت است.
برای پیشگیری و کم کردن خطرات طبیعی میتوان روش های زیر را بکار برد:
رها شدن سنگ:
در هنگام عبور از شيبها به صورت تراورس مراقب رها شدن سنگ از زير پا بوده تا براي افراد پائين دست تهديد ايجاد نشود. از ايجاد سر و صدا خودداري كرده و فاصله نفرات به هم نزديك باشد. در موقع رها شدن سنگ با اعلام خطر ديگران را با خبر كنيد.
مه :
از پائين آمدن ابرها به سطح زمين به وجود مي آيد. قبل از صعود به منطقه وضعيت هوا و تغييرات جوي مورد بررسي قرار گيرد. در هنگام برخورد با مه تك تك افراد گروه مراقب يكديگر بوده و فاصله ها كمتر بشود در صورت نياز افراد با طناب انفرادي به هم وصل شوند، در صورت مواجهه با مه بجاي دستپاچه شدن ضمن حفظ آرامش از نقشه و قطب نما استفاده نمائيد. در غير اينصورت با زدن چادر و كمپ در محل منتظر هواي مساعد باشيد.
سيل :
سيل يكي از عواملي است كه سبب تخريب محيط زيست – فرسايش زمين ، عريض شدن رودخانه ها مي شود.
هواي باراني :
باران شديد يكي از عوامل بوجود آمدن سيل مي باشد. قبل از اجراي برنامه بايد گزارش وضعيت هوا و بارندگي را از اداره هواشناسي محل دريافت نمائيد. در بعضي مواقع پيش آمده است كه در هواي صاف كوهستان با تغيير هوا و بارندگي مواجه شده ايد در چنين مواردي بايستي از رفتن به دره ها و شيار هاي بين صخره ها خودداري كنيد. چون اولين مكانهايي كه در آن سيل جاري ميشود خط القعرها و رودخانه ها ميباشد.
