گروه آموزشی بام نیوز،مطلبی را در خصوص ریسک ها و خطرات دره نوردی منتشر نمود:
خطرهای طبيعي آنهایی است که قابل مشاهده بوده یا احساس ميشود :ریزش سنگ، جریان آب، آب و هوا، و نیروهای ديگر. خطرهای ديگر به وسیله شکست در انجام کار یا عکس‌العمل نامطلوب بوجود مي‌ايد .
این خطرات میتواند تأثير گزار تر از خطرهای طبيعي بوده و هنگام اشتباه در برنامه ریزی و سرپرستی بوجود مي‌ايد :که شامل اتمام غذا و آب، کافی نبودن تجهيزات، عدم تفهیم درست نقشه ها، ارتباطات ضعيف، عدم انعطاف در برنامه، حواس پرتی؛ تردید، عدم تخمین دقیق توانایی ها، رفتارهای گروهی، فواصل، و سختی ها ، بی صبری ، خودپسند بودن و اعتماد به نفس بیجا ، رقابت و فشارهای روانی الکی ، و نداشتن داده ها باریک بین. زمانیکه خطرات طبيعي با اشتباهات شخصی همراه ميشود ، نتيجه ریسک بسیار بالا و خروجی بد خواهد بود.
دره به راهرویی باریک، عمیق با دیواره های صخره ای و شیب دار که توسط جریان آب بر روی زمین ایجاد شده، اتلاق ميشود . صعود یا نزول یک دره امکان دارد به مهارت هایی از قبیل پیاده روی، کوهنوردی، پرش، لیز خوردن ، راپل، و شنا نیاز داشته باشد. دره نوردی معمولاً به فعالیتی گفته ميشود که به شنا در جریان آب و فرود در زیر آبشار نیازمند است.
دره پیمایی عمومی تر بوده که بیش تر به پیاده روی در دره گفته ميشود ، ولی هم دره نوردی و هم دره پیمایی معمولاً به کار با طناب نیازمند است. دره ها به وسیله نوع تشکیل، نوع بافت سنگی که دره از بین آن عبور ميکند ، و ديگر روشها گروه بندی ميشود . براي یک دره نورد مهم این است که طبقه بندی بیانگر روش های مورد نیاز در فرود دره باشد:دره خشک بوده یا خیس است، باریک با شیب تند بوده یا عریض و باز است، فنی است یا غیر فنی.
