کوهنورد: تو گفته بودی همش چند ساعت تا قله راه داریم
پس چرا ظهر شد نرسیدیم
پس چرا شب شد نرسیدیم
پس چرا آب تو مسیر نیست
پس چرا استراحت نمیکنیم
پس چرا قله دیده نمیشه
پس چرا نگفتی این بیارم
پس چرا نگفتی اون بیارم
مگه نیاز نیست
مگه لازم نمیشه
اینجا دیگه کجا بود ما آوردی
شکلش با عکس های که فرستادی فرق داره
اینجا چرا خوابیدیم
کمپ نمی تونم بزنم
کیسه خواب نیاوردم
زیر انداز ندارم
سردم شده کافشن و لباس گرم ندارم
چقدر گرمه چرا اینقدر لباس اضافی آوردیم
مسیر کوتا بود چرا اینقدر غذا سنگین آوردیم
چرا نگفتی اینا لازم نیست بیاریم
من تو چادر فلانی نمی خوابم
من اگر می دونستم فلانی میاد نمی آمدم
چرا این آوردی حال نداره راه بره
چرا این آوردی وقت مارو بگیره
با این راه بریم چند روز دیگه هم نمیرسیم
چرا فکرش نمیکردی اینجا هوا خراب بشه
داره بارون میگیره حالا چکار کنیم
داره باد شدید میشه کجا پناه بگیریم
داره مه شدید میشه چطور راه پیدا کنیم
ای بابا چرا چی پی اس نداری
چرا باتری اضافی واسش نیاوردی
تو که بلد نبودی چرا مارو آوردی
تو که تا حالا نرفته بودی چرا تبلیغ برنامه کردی
تو نگفته بودی تو مسیر رودخانه داره
حالا کفش هام خیس میشن چطور راه ادامه بدم
من از آب می ترسم
من از باد می ترسم
من از مه می ترسم
من از شب تو کوه و بیابان و جنگل می ترسم
ای بابا چرا هر چی می نویسم تموم نمیشه
حالا یه سرپرست باید چندتا کامیون بیاره بتونه این همه حرف و دردسر دغدغه بکشه ببره برسونه در آخر هم فحش نخوره چوب نخوره زندان نره دیه نده مجبور نشه اون همه پز و قری که درست کرده بود چوب حراج نزنه حق سکوت بگیره و گمنام از صفحه اینستاگرام دنیا مجازی و دنیا کوه بشه
بلند صلوات بفرستین تا نره سر به بیابون بزنه گم بشه
